Unpredictable Heart

K 1

Gabing gabi na ngunit heto parin ako. Nakahiga at nag-iisip kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Bakit? Bakit hindi ko kayang magmahal ng lalaking buo sa kalooban ko? Kung magmamahal man ako ay panandalian lang. Ayokong makasakit pero ang puso ko ay isang lapis. Na kapag gusto mong mawala na ang pagtingin mo sa kanya ay magagawa mo sa isang iglap. Kumbaga sa lapis, pag alam mong mali, nandyan na agad ang pambura. Sa akin naman, twing sasabihin kong ayoko na, kinabukasan, alam ko sa sarili kong hindi ko na sya mahal. Hay. Bakit ganun?

Nagbukas nalang ako ng facebook account ko para tingnan ang news feed ko.

"Ang landi nya pre. Hahaha. -with Louie Monreal"

Iyan ang unang-una kong nabasa pagkabukas na pagkabukas ng account ko. Una palang ay alam ko ng ako ang tinitukoy nila dun. Si louie? Si louie monreal? Ang ex boyfriend kong halatang hindi pa rin nakakapag-move.on saken. Why? It's been a month simula i broke up with him. Una palang, alam kong wala ng patutunguhan ang aming relasyon dahil ayaw ng pamilya ko sa kanya. Though maraming nagsasabing were almost perfect. Bagay kami, sweet sa isa't-isa pag magkasama, walang mintis sa pagsasalitan ng matatamis na salita, at kailanman ay maalaga syang boyfriend pag public. Pero gulat nalang ako ng isang gabing magkausap kami sa cellphone ay nairita ako bigla dahil ang clingy nya na masyado. I don't fcking know what's happening to me. Gusto kong sabihin sa sarili ko na, hindi. Ilusyon lang lahat. Mahal mo sya chloe. Mahal mo sya. Mahal mo si Louie. Perfect na nga sya tapos yan pa sasabihin mo

At ng hindi ko na napigilan. Nasabi ko sa pagitan ng pagtulog ko na, "Nakakasawa din pala."

Fuck that monreal. He keeps on bugging my mind! Warfreak ako sa facebook oo, chat, call, pero hindi ako ganun ka'palaban sa personal. Maybe ang akala nila mahina ako. But i don't give a damn. Pag may nanghamon naman pinagbibigyan ko. Nakipaglaban na rin ako in how many times pero halos malumpo sila sa ginagawa ko. Just don't fcking push my red button para hindi mapunta katawan mo sa impyerno.
Some of my classmates ay ayaw ako. Because sabi nila nasosobrahan ko daw pagka-warfreak ko. What can i do? Nagsasabi lang naman ako ng totoo. Is it wrong? Do i need to become a plastic and backstabber just to be with them again? Ofcourse no.

--

Nagising ako dahil sa alarm clock sa tabi ko. Kinuha ko ito ay pinatay.
Kasunod neto ay kinuha ko ang cellphone ko at sakto may nagchat.

*pop*

Fr: Luke
Goodmorning :)

Me:
Goodmorning. Kumain ka na ba? Keepsafe.

Luke:
I will honey. Go and eat your breakfast.

Me:
Honey mo mukha mo! Wait, nakita mo ba post ni Harry lastnight? Naka-tag pa kay Louie.

Luke:
Wait let me see.

Seen.

Luke:
O, what about that?

Me:
I know na para saken yun. Binuksan ko yung isa kong account then boom. Ako nga. Nagpatama din si louie e. How come they can be like this?! Pinatunayan nya lang na hindi pa sya nakakamove-on!

Luke:
Calm down. Let's talk about it later. I'll drop by in your house. Let's have some date. Stress kana naman e.

Me:
Alright then. Tc

Luke:
I will po.

Inilapag ko na yung cellphone ko para magsabi sa kasamabahay namin na magluto na. Gutom na ako at halos pumipikit-pikit pa ang aking mga mata.

Si luke pala yung kachat ko. Luke Elizalde. Ex-boyfriend to be exact. Pero were just friends naman na ngayon so you din't have to worry about.

Ginawa ko na ang morning routine ko, kumain, naligo, naghanda at ngayon, andito ako sa salas namin. Waiting him to pick me up. Wala naman syang sinabing eksaktong oras kumbaga't halos binilisan ko ang pagkilos ko

*beep beep*
*beep beep*
*beep beep*

"Manang, aalis lang ho ako saglit. Im with luke naman so siguro mga gabi na ko makakauwi. Please wag kayong magpapapasok ng lung sino. Takecare." Hindi ko na pinatapos si manang ay dali-dali na akong umalis sa bahay ko.

"Hey, am i late? Sorry. May binilin lang ako kay manang." Habang sinasabi ko yun ay kasabay nito ang pagsara ko ng aking gate. Ng biglang--

May nag-back hug sakin? Sakin?!

Inamoy ko ang lalaking yumayakap sakin ngayon at mm. Ang bago nya. And suddenly nakaramdam ako ng kung ano sa tiyan ko. Urgh, i know this feeling.

Humarap ako sa kanya para kumalas sa mga yakap nya at nakita ko ang kanyang mga mata. I see anger, patience and, and Love?

"Uhm, l-luke. W-wait i-i can't b-breath." Sa totoo lang, kailangan ko muna siguro lumayo. Baka madagdagan ang mga nasa tiyan ko :3 natatakot na naman ako.

"Chloe, im sorry for being a jerk."

"U-uhm l-luke, let's g-go?"

--

Andito kami ngayon sa Isang Japanese restaurant. Hindi ako lagian dito kung kaya't hindi ko alam ang mga inorder ni luke para samin.

"Uhm, cr lang ako. Excuse me." Sa totoo lang, na-a awkwardan na ako sa amin. Bat kasi ganun sya?!-- "Aray!"

"Im sorry miss. Let me help you." Ngiti-ngiting sambit nya sakin.

A-ang g-gwapo, m-matangkad a-at ang h-hot nya.

"Rafael Montereal, and you are?"

--

Hiiii. Vote, comment and share.