Bölüm 2

30 1 1
                                    

Sabah olmuştu. Bugün yeni bir okula başlayacaktım hiç istemiyordum. Ayaklarım geri geri gitsede gitmek zorundaydım. Çünkü insanlar içinde yalnızlık beni derslerime daha da bağlamıştı. Derslerim için geleceğim için bu okula gitmek zorunda olduğum için yattığım yerden kalkıp okula ait olan özel üniformalarımı giyip aşşağıya indim. Annem" günaydın tatlım "dedi . "Günaydın" dedim Uykulu bir sesle."Bugün yeni okulunda ilk günün olacak eminimki heyecanlısındır." dedi. "Hıhı" dedim. Önümdeki zeytini çatalıma tutturmaya çalışırken.

Kahvaltımı yapıp arabaya doğru ilerledim. Bir yandan önümdeki taşı iteliyor bir yandanda "Bu okulda gerçekten samimi olan arkadaşlarım varmıdır. Onlarla iyi anlaşabilecekmiyim"Diye düşünüyordum. Doğrusu çok tedirgindim çünkü ben mutluluğu bile unutmuştum. Sonunda okula gelmiştik.

Okul çok büyüktü ve tanımadığım yüzlerce insan. İnsanları görmezden gelerek kayıtlı olduğum sınıfa gittim ve kulaklığımı takıp boş sıranın birine oturdum. Daha sonra biri geldi yanıma"Merhaba " dedi. "Merhaba" dedim . soğuk bir tavırla. "Ben Hilal ,ya sen"dedi. Hafif tebessümle "Buğlem "dedim isteksizce kimseyle konuşmak istemiyordum . Çünkü herkes ayrı bir samimiyetsiz gelirdi bana. "Buraya yeni mi taşındınız"?dedi."Evet "dedim. "Peki öyleyse umarım okulu ve bizleri seversin "dedi.

Sonunda zil çaldı. Ders matematik kapıdan içeriye bi hoca girdi. Gözlüklü saçlarında kırlar oluşmaya başlamış bi adam. İlk kendimi tanıttım daha sonra da derse geçtik. Biraz sıkıcı olsada anlıyordum. Neyseki zil çaldı. Yanıma diğer ögrencilerde geldi "merhaba Buğlem nerden geldin neden geldin baban ne iş yapıyor " vs diye sorular sorup duruyorlardı. Biran önce eve gidip o çok sevdiğim kurabiyelerden yiyip dinlenmek istiyordum. Bir çocuk daha geldi sınıfa onunda benim gibi ilk günüydü ama o geç kalmış olmalı. Benim yanım boş olduğu için yanıma oturdu . "selam " dedi. Gülümseyerek ona karşılık verircesine başımı salladım."Ben koray , ya senin adın ne?" sanırım onunda babası iş için gelmiş olmalı. "Buğlem" dedim.
"Güzel ismin varmış, tanıştığımıza memenun oldum." "teşekkür ederim. Bende memnun oldum." dedim.

Neyseki zil çalıp cıkış olmuştu eve gitmek için can atıyordum.Benim için gelen özel arabaya bindim. Sonunda eve geldik. Yardımcımıza " Bana kurabiyelerden getirebilirmisiniz. Odamda olacağım "dedim. " Tamam hanımefendi" dedi. Ve hemen odama çıkıp uzandım. Daha sonra kapı çaldı"Benim hanimefendi kurabiyelerinizi getirdim." "Gel " dedim. "Kuru kuru yemeyin diye yanına birde taze sıkılmış portakal suyu koydum"."Teşekkür ederim" dedim ve jandi odadan çıktıktan sonra yemeye başladım . Kurabiyeler bittikten sonra ,okulda çok yorulduğum için yatağıma yatıp uyudum.

YalnızımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin