Gözlerimi araladığımda sanki başımda 30 kişi tepinmiş hissi vardı.Eski bir fabrikaya benziyordu ortam.Başımda dikilen 3 adam gördüm.Takım elbisesli bellerinde silah olan adamlardan.Benim ne işim olurdu böyle yerlerde.Ben annesini kaybetmiş babası 4 çocuklu bir karıyla evlenip beni terk etmiş masum bir kızım.Gözlerimin açık olduğunu fark eden ama konuşmaya mecalim olmayan beni fark etti .Ban yaklaşarak
-Lara Hanım iyi misiniz?
hanım mı
-Nerdeyim ben kimsiniz siz ?
-Bu konuda size bilgi veremem ama güvendesiniz bunu bilin.
-Deniz nerde ?
-Aradım efendim buraya geldiğini söyledi
Derken kendime gelemem için elimi yüzümü yıkamama yardım ettiler.Nedesne bana çok iyi davranıyorlardı.Onlar beni kaçırmıştı halbuki.Peki Deniz.Hala inanmıyorum yetimhane çocuğu olduğunu söylemişti ''Deniz Bey''.
-Lara iyi misisn?
Diye bir ses işitmemle irkilmem bir oldu.Kafamı kaldırdığımda Denizi gördüm.
-Deniz neleer oluyor.Bu adamlar seni nerden tanıyor?
-Lara bilmediğin şeyler var bunların hepisini sana anlatacığım ama öncelikle bana güvenmeni istiyorum
Ona nasıl güüvenecektimki.Beni kaçırmıştı.Üstelik yalan söylemişti.Ama olanları öğrenmem için onunla gitmem gerekiyordu. Çaresizdim..
-Zaten başka çarem yok Deniz sana güvenmiştim ama...
-Sana asla zarar vermiyeceğim.Bak sen aslında o yetimhanedeki kızlar gibi kimsesiz değilsin.Sen aslında..
derken lanet telefonu ötmeye başladı.Lafını yarında keserek telefonla baktı hızla
-Alo
-Deniz Bey kara göz yerinizi öğrenmiş hemen çıkın ordan
-Ulan s*ktir be
diyip tlefonu kapattı ve admalara
-Hemen arabamı hazırlayın kara göz bulmuş bizi.
Ben ağzımı açmadan her şey büyük bir hızlaa gerçekleşti Bir anda kendimi çok lüks bir arabanın arka koltuğunda yanımda deniz varken buldum.
-Nereye gidioyruz?
-Sabret gül güzeli
arabada uyuya kalmısım minik bedenim bu kadar macerayı kaldırmamıştı...
Gözlerimi çaçtıgım zaman kendimi yine çok lüks bir yatakda uyurken fark ettim.Deniz boydan boya olan camdan elinde kırmızı şarap ile dışarıyı seyrediyordu.Düşünceli..
-Nerdeyim ben?
-Günaydın gül güzeli.Ben kapıda seni bekliyor olacağım.Giyinme odasında kıyafetler var.Onları giyin.Yanında ayakkabılar var.İstediğini yap. Yarım saat içinde dışarıda ol yeter.
Derken hızlı adımlarla kapıya yöneldi
-Hey dur bana anlar artık bana neler oluyor?
desemde duymazlıktan gelerek çıktı gitti.
KAKLMAYA mecalim yoktu kafamı tekrar yastığa atıp neler olduğunu anlamaya çaşıştım.
Deniz kimdi daha doğrusu ben kimdim ?
kafam sanki felsefe sorularıyla yarışıyordu.Kaltkım ve banyoya yöneldim ellerimi yıkadım ve yanında olan odaya girdim 'giyinme odası''
Bir poşet içinde çok pahalı asla içinde kendimi hayal edemeyeceğim kıyafetler.Tabiki bu kasıntı kıyafetleri giymicektim.Yan tarafta mavi bir kot gördüm onu hemen üzerime geçirdim.Askılıkta asılı olan beyaz t-shirtü geçirdim üzerime.
Ayakkabı olarak çok seçenek vardı ama elime ilk gelen beyaz bir ayakkabıyı aldım.Hava esiyor olabilir diye siyah deri ceketi aldım ve dağılmış olan saçarımı taradım tam topluyordum kii.Tam banyodan çıkarken bir not gördüm
-''saçmalama tabiki o saçlar öyle gelemezsin tamam cafcaflı kıyafetleri sevmiiyor olailirsin ama aç o saçı gül güzeli''
şaşırdım sanki beni senelerdir tanıyormuş ibi konuşuyordur.Aynanın karşısına geçip saçarımı açtım ve hemne çıktım odadan.Kapıda beni bekleyen Denizi gördüm yanıma gelerek
-Tam tahmin ettiğim gibidiyerek gülümseedi
-Deniz neler oluyor anlat artık bana ben kimim.
-Bka gül güzeli sen benim için öemlisisn sadece benim için değil bütün dünya için ama şimdi sorma bunları sana başkası anlatıcak
Dünya için nemlimi ben mi
derken merdivenlerden aşşağıya indik ve insan kalabalığının içine girdik.
-Kahvaltı yapalım ve sonra seni bir yere götüreceğim.Orda herşeyi anlayacaksın.
Peki dememe zaman vermden beni bir masaya oturttu.
Kahvaltı ettik ve arabaya bindik.
Öğrendiğime göre 1 saatlik yolumuz varmış.
-Al bu telefonu içine hattını koydum kimseye numaranı verme rehberde kayıtlı numaran ve sadece benim numaram kayıtlı bir şey olursa direk beni arıyorsun anlaştık mı?
-B telefon benim mi ? Y a artık bir şey söylesen bana deniz birden hataıma giriyorsun ve neredeyse herseyim oluyorsun.Hyatımı değiştiriyorsun.Kıyafetler telefon bu araba e bide şu anlaıaklarınız?
-Bak gül güzeli ne desen haklsın öğrendiklerin den sonra hersey çok daha güzel olacak.Ben senin hayatına girdiğimden beri bir değişim.Sana aşı...
birden durd sanki onu engelleyen bir çşey vardı.Serseri bana alık mıydı? saçamalama lisa çocuk aşk bil demedi hem belki ben sana aşılıyım falan dicekti ne demkse.Ama nedensizce yüzüm kızarmıştı.Oramana gelmiştik.Çok büyük bir kapı açıldı ve arabayla içeri girdik arabadan indikten sonra birisi bizi karşıladı ve buyur etti evin kapısı açıldığında adeta büyülenmiştim hiç böyle bir şey görmemiştim.Evin sağ ve sol tarafından iki tane yukarı çıkan merdiven vardı.
-Deniz neresi burası
-Lara Hanım Ahmet Bey sizi bekliyor.
Ahmet Bey mi.O benim babam.Nasıl olur bu Küçük bir şokun altından kendime geldim ve deniz elimden tutarak labirent gibi evinden bir odaya götürdü.Karşımda yıllar önce bi terk eden ben onu çulsuz sanarken onun şuan siyah bir takım elbisenin içinden bana gülümsediğini gördüm.Dilim tutulmuştu.
-Baba sen misin ? burası neresi sen ?
-Gel otur kızım herseyi anlatacağım.
Oturdum ve denizde yanıma oturdu sanki dünyam durmuştu bu zenginlik babamınmıydı ?
-Bak kızım öncelikle her şey senin için bunu asla unutma.
Ben sanki belden aşşağısına felç vurmuş Ali Rıza Efendi gibiydim.sesim bile çıkmıyor öyle boş babama bakıyordum.
-nereden başlıyacağımı bilmiyorum kızım ama ben senin o bildiğin cebinde beş kurusu olmayan ahmet değilim hiç de olmadım.Seni yetimhaneye verdim çünkü bütün dünya senin peşindeydi.Bu denli zengin bir babanın kızı yetimhanede olmazdım biliyorum.Ama plan buydu seni 16 yaşına kadar koruya bildim kar göz sürüsünden.Ben aslında devlet işlerinde uğraşıyorum ve rütbem hayal bil edemeyeceğin kadar yüksek.Sanki normal bir insanmış gibi yaşamam gerekiyordu.Devlet kayıtlarına 4 çocuklu birisiyle evlendiğim yazıyor dikkat çekmesin diye. ama öyle bir şey yok.Ben hiç evlenmedim.Seni yetimhaneye verdiğim zaman Amerikaya kaçtım.Ve annen....
Herşey senin içindi çok özür dilerim dedi ve kapının gıcıtrısı otadım sesizliğini bozdu.
Cennet kokulum...
