Kantine geldikten sonra bir masaya oturduk. Daha sonra yanımıza Rüya ve Ada geldi. Duygu bu olayın onların bilmesini fazla istemiyordu ama çok üzgündü düşünmeden konuyu anlatmaya başladı. Belliydi büyük bir kavga etmişlerdi.
"Ya bir insan doğum gününde sevgilisine hediye almaz mı kızlar ya almaz mı? Ya işte ben buna şifreli mesajlar atmaya başladım işte bu tabi normal konuşuyo benimle. Meğersem ayrıldığını söyleyecekmiş. Doğum günümde olmasaydı bari doğum günümde." Deyip ağlamaya başladı. Biz zaten Duygu'nun doğum gününü kutlamıştık Cumartesi günü. Mert gelememişti. Bir bahane bulup Duygu'yu ikna etmişti. Fakat Duygu o gün yine o olmadığı için pek memnun değildi. Ama biz onu eğlendirmesini bir şekilde başarmıştık. İşte o günden sonra da ayrılmışlar. Canım ya ne kadar üzüldü, o Mert her zaman Ormantikdi zaten.
Zil çalmıştı sınıfa doğru çıkıyorduk. Kapıda Mert, Karan ve Batu konuşuyorlardı.
Yanlarına gittim ve Batu'nun omzuna elimi koydum. Ben yanlarına gidince sustular. Sonra ben konu açıp Mert'e neden böyle bir saçmalık yaptığını sordum. Cevap vermeden sınıfa girdi. Peşinden gittim konuşmaya çalıştım fakat
"Git başımdan Deniz rahat bırak" deyip geveliyordu. Sonunda hoca gelince yanından ayrılıp sırama geçtim. Ders: Edebiyat ve yine Murat hocanın dram konuşmaları. Adam ders anlatmaktan başka herşeyi yapıyordu. Kim kim ile sevgili, kimi seviyor her b*ku biliyordu mübarek. Neyse yine böyle sıradan bir okul gününün çıkışına gelmiş bukunmaktayız. Ve Duygu'nun moralini yerine getirmek için bize gidiyoruz.
----------------------------------------------------------
"Duygu hadi kendine geel. Yeter artık. Çocuğa bişey oldu belki özel ailevi bir durum. Ben öğreneceğim bu durumu. Sen merak etme. Daha geçen hafta çok güzel gidiyordu." dediğim sırada Ada lafa girdi.
"Ben gördüm yaptığı sürprizleri, attığı mesajları bu kadar kolay vazgeçmiş olamaz, üzme kendini altında birşey var belli ki.
Biz böyle hep beraber bir depresyon gecesi geçirdikten sonra herkes biz de uyuya kalmıştı. Ailelerine tek tek mesaj atmıştım telefonlarından. Etrafı toplayıp ben de bir kenara kıvrılmıştım. Herkesin okul kıyafetleri yanındaydı. Sabah erkenden kalkıp okula gidecektik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖK-DENİZ
ChickLit"O hiç sevilmedi, hep birini seven oldu, onu hep kıran oldu, yılmadı, bezmedi, vazgeçmedi, yoluna baktı, devam etti. Zaten iyi olanı da bu değil miydi. İmkansız diye bir şey yoktur, ta ki sen vazgeçene kadar.." -Deniz Kapak Tasarımı:Ucankutuphanee
