GÖK-DENİZ

#3 G-D

"Duygu ya bekle az daha uyuyum."
Dedim
"Kezban kalk kalk hoca başında gerizekalı" demesiyle saniyesinde başımı kaldırmam bir oldu. Aralarından en geç ben yatmıştım onlar uyumuştu ben de Karan'ı düşünürken 3 gibi falan uyumuştum en son. Hoca başımda dikilmeyi kesince tekrar uyumuştum.
Masal'a kaç dk kaldı diye sordum 6 dakika kalmıştı sonunda. Karan' a baktım yine birşeylerle uğraşıyordu. Çaprazımda oturuyordu. Onu seyrederken zaman çok çabuk geçiyordu, hemen zil çaldı. Mert'i gördüm ve kafama vurarak yanımdan geçerken "Seninkine bak" dedi. Sınıfta onu aradım, kapıda onu Seda ile konuşup, gülüşüyorlardı. Kapıdan ayrıldılar. Ve dedim ki kendi kendime "Ulan Deniz bu kadar sevdin, ailene bile ilgi göstermediğin kadar ona ilgi gösterdin. Herşeyi yaptın yine de sevmedi" dedim. Güzel değildim kendime göre. Hiç mi hiç güzel değildim. Yolda kendimi görsem eleştirirdim. Güzel değildim, değildim. Sonra istemsizce gözümden yaşlar gelmeye başladı. Sanki her anımı izliyorlarmış gibi; Açelya,Duygu,Rüya,Masal,Ada,Öykü hepsi başıma toplanmıştı.
Ben ona o kadar senemi vermiştim o ise.. Ben onu cidden çok seviyordum.
Ama o bunu haketmiyordu. Ben görüyordum, benden hoşlanıyordu. Hep bana bakıyordu, beni kıskandırmaya çalışıyordu. Amacı beni üzmekmiydi neydi bilmiyorum ama bunu başarabiliyordu. Ben sadece arkadaşlarımla anlaşan bir insandım. Agrasiftim ama arkadaşlarıma karşı öyle olamıyordum. Tabi arkadaşlarımın hepsini tek tek anlatmam gerek sizin bunu anlamanız için ve anlatıyorum.

Duygu'yu anlatmama gerek yok zaten bahsetmiştim biraz başta.

Rüya Balcı;
O tam bir herşey. Biz onunla baya bir önceden arkadaşız. Bizim grubun tam bir gülen yüzü. Üzüldüğünü hiç belli etmez. Hep birilerinin mutlu olması için çabalar. Örnek: Ben. Ben onu çok seviyorum Gülen Yüz'üm.

Açelya Bulut;
O benim eşim. Ne diyeceksem ağzımdan lafları alan. Beni üzenin ağzına s**an. Benim gibi sevgileri karşılıksız olan. Duygusal, atarlı güzelliğimiz. Tayfanın en kıskançı, civciv'im.

Ada Erdal;
Eveet o da benim gibi platonik aşık. Bu sene yeni geldi ve hemen aramıza girdi. Ama insanı öyle bir teselli ediyor ki; Bakın ben bile kendime geliyorum. Canım o canım. Rüzgar Esin beyciğimize aşık o da. Çocuk tam bir sapık ama hala işte. Ne diyelim, aşk diyip geçiyoruz.