END - MEDICINE

FIVE

_m e d i c i n e_

          แมตรีบคว้าข้อมือของอีกฝ่ายแล้วออกแรงดึงเข้าหาตัว มือหนาโอบหลังกันไม่ให้เธอหงายหลังจากแรงปะทะอีก แต่เทียนขาวกลับตั้งตัวไม่ทันหน้าผากจึงกระแทกปลายคางเขาเต็มแรง

          "โอ๊ย!"

          ทั้งสองร้องเสียงหลงพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ร่างบางอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงนิ่งงัน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองแมตที่ใช้ฝ่ามือลูบหน้าผากเบาๆ

          "เฮ้...เจ็บมากหรือเปล่า"

          เธอไม่ตอบแต่ส่งยิ้มไปให้เขาแทนสายตาสบกันเป็นประกาย จนทั้งสองหัวเราะออกมาราวกับเป็นเรื่องตลก มือบางลูบปลายคางอีกฝ่ายพลางจับหันเพื่อดูว่าแตกไหม ริมฝีปากบางยังคงมีรอยยิ้มประดับอยู่ ก่อนจะพูดขบขัน "ฉันนึกว่าจะต้องหลังหักแล้วซะอีก ดีนะคุณดึงไว้ทัน" เธอเป่าลมพรูออกจากปากด้วยความโล่งอก

          แมตยิ้มจนตาหยีทั้งที่มือยังโอบหลังเธอโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว "ใครใช้ให้พรวดพราดออกมาแบบนั้นล่ะ นี่ดีนะผมมือไว..." เขาชะงักคิ้วเข้มขมวดปม "ยิ้มอะไร" ดวงตาเผลอมองริมฝีปากบางที่คลี่ยิ้ม ก่อนจะกัดปากล่างเมื่อเขาร้องถาม แมตลมหายใจสะดุดเล็กน้อย กะพริบตาขับไล่ความรู้สึกเร็วๆ

          "แมต คุณบอกว่ามือไวใช่ไหม โอเค...ฉันเชื่อแล้วล่ะ" เธอปรายตามองแขนที่โอบตัวจนแมตต้องรีบปล่อยแล้วกระแอมในลำคอ คนแกล้งหัวเราะเสียงใสแล้วพูดต่อไปว่า

          "ขอบคุณค่ะที่ช่วยฉันไว้ได้ทัน"

          แมตพยักหน้ายิ้มๆ เสยผมเก้อเขินจนวางตัวไม่ถูก ก่อนจะเอ่ยเสียงทุ้มลึก

          "ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"

          "ตามสบายเลย"

          ร่างบางหลีกทางให้แล้วเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์สำหรับชงเครื่องดื่ม ด้านแมตก็รีบเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าระงับความรู้สึกภายในให้ดับลง เมื่อผิวหน้าสัมผัสน้ำเย็นก็เริ่มสงบบ้างเล็กน้อย เขาเป่าลมออกจากปากแล้วเลียริมฝีปากเร็วๆ คืนนี้คงจะเป็นคืนที่ยากกว่าคืนไหนๆ เหตุเพราะมีสาวสวยอยู่ร่วมชายคา แต่กลับต้องระงับอารมณ์เพศชายที่พุ่งพล่าน แมตสะบัดหัวรัวรีบล้างหน้าอีกรอบเมื่ออารมณ์สงบนิ่งแล้วจึงออกมาในที่สุด