EHB

2.Bölüm " kavga "

Ben ve devin sitenin küçük kulübesini süslemeye koyulduk. Yeliz ve tuğra nın ayak sesleri duyuldu. Yeliz muhabbet ararcasına.

" bu kulübede elektrik mi yok? "

Diye sorduğunda tuğra.

" Elimi tut ve benimle gel "

Dedi tuğra. Yeliz istemese de kabul ederek merdivenleri çıkmaya başladılar. Yeliz sorular soruyordu. Tuğra ise yelizi durdurdu tekrardan elerinin ikisini tutarak.

" gel canım "

Dedi. Ardından.

" seni seviyorum "

Dedi.  Yeliz şoktaydı. Hızlıca merdivenleri çıktı. O sırada devin ile ben pencereden onları izliyorduk. Kapı çaldı. Daha şoktan çıkamayan yelizi ikinci şok bekliyordu. Damla kapıyı açtı. Evi bu haliyle görünce çok mutlu olacaktı. Kapıdan içeri adımlarını atar atmaz.

" tuğra "

Dedi. Yok artık yoksa benim düşündüğüm gibi tuğra yı geri mu çevirecekti.

" Eee- evet "

Dedi. Tuğra canım ya sanki şimdiden anlamıştı bu işin olmayacağını.

" ben... ben.. Hayır yani ben seni kanka kabul ettim. Zaten daha tanışalı 1 gün oldu. "

Dedi. Titrek bir ses tonuyla. Tuğra.

" neden. .. bir dene- "

Tuğra sözünü bitiremeden yeliz sözünü kesti.

" çünkü ben başkasına aşığım "

Dedi. Yuh artık ama. ya bana neden söylememişti ki. Sözde gizli saklımız yoktu. Ama o saklıyormuş. Üstelik hoşlansa veya sevse anlarım. Ama bu aşık olmuş. Devin söze atlayarak.

" yuh artık ya "

Dedi. Devine.

" iyimisin sen ya "

Dedim. Yelizin bana küsme şansı % 100'dü. Eminim.

" ah be devin ben seni niye çağırdıysam."

Dedim. Ona söyleniyordum.

" söylenme dilaracım bu işte hepimiz varız. "

Dedi. Haklıydı. Ama ben yelizi arkadaş olarak değil onu kanka olarak da değil onu öz mü öz kardeşimden da çok seviyordum o da beni.

" siz de mi ?"

Dedi yeliz. Tuğra bize beddua edercesine bakış attı.

" sizin ne işiniz var. Sizin gitmeniz lazımdı.?"

Dedi.  Sözüne devam ederek.

" yeliz onların bir suçu yok ben zorladım."

Dedi tuğra.  Ah canım kuzim hem içinden aşk acısı çekiyor. Hem de bizi savunuyor.

" ben gidiyorum. Dilara lütfen birdaha bana sonradan iş yapma kardeşim. Tamam mı? "

Deyip gitti. Üçüncü adımın da arkasını dönüp.

" ben buğraya aşığım "

Dedi. Biz şok, biz ölü, tuğra pert.

Yeliz in gözleri Dolmuştu daha fazla durmadan gitti. Biz devin le pencereden çıkarak tuğra nın yanına gittik. Tuğra duvara yumruk attı. Sonra elini salayıp ovaladı. Sonra 1 ton bettua etti. İşte öğle geçti gün. Yani bu bütün gün ölüm gibiydi.

    

      Yeliz' den kısa anlatım ;

Bugün hiç beklemediğim şeyler yaşamıştım. Tuğra, gerçekten iyi biriydi. Ama ben ona karşı birşey hissetmiyorum. Çok tuhaf bir durumdu bu. Neden ben... neden başkası değil? Hem de henüz yeni tanışmışken.? Kafam da bir sürü tıngırtı vardı. Ve hepsi bir lanet düşünceydi.