BLOOD - 5 . Bölüm

183 18 2
                                    

Elimin tersiyle dudağımın kenarından akan kanı sildim.

Gözlerimin eski rengine dönmesi fazla sürmedi.

Bu süre içinde beynimde ne yapmam gerektiğine dair fırtınalar kopuyordu.

Sanki bir taş gibiydim. Dondum. Hareket edemedim.

Karşımda bütün mükemmelliğiyle duruyordu.

Kendime gelip , hızlıca yanına gittim.

Korkmuştu , fazlasıyla korkmuştu. Derin nefesler alıyor ve gözleri yerlerinden çıkacakmış gibiydi.

'' Se-en.? ''...

Ellerimdeki kanı önemsemeden Harry'nin yanaklarına götürdüm.

Korkuyordu. Tanrım benden korkuyordu !!

Hareket edemiyordu. Sadece öylece durmuş ,  onu öldüreceğimi düşünüyordu.

'' Seni şu an etki altına alıp unutturabilirdim. Ama yapamam. Özür dilerim. '' dedim.

Sadece bunu mu diyebildim.

'' Böyle karşılaşmamak isterdim... Beni bir canavar olarak görmeni istemezdim... Keşke senin gibi olabilseydim. '' -

Hiç birşey söylemeden ve hareket etmeden beni dinliyordu. 

- '' Senin gibi sıcak... Bazılarımız pek şanslı olmuyor işte.. Buna mecburum. Bu laneti yaşamaya , S-seni sevmeye. Özür dilerim Harry. Hayatına bir canavar olarak girdiğim için özür dilerim.. ''

Ellerimi yanaklarından indirdim ve tepkisini beklemeye başladım.

Gözümden yaşlar akıyordu. Evet , bizlerde ağlayabiliyoruz.

Sanırım bu bile bazen insanlık yanımızı ortaya çıkarabiliyor. Bir duygudur ağlamak.

Harry , geriye doğru bir adım attı. Şok dalgasından kurtulabildi sanırım...

'' Be-ni... öldürecek misin? ' dedi..

Aaahh , hayırr hayıırr. Bu sözü üzerine hıçkırıklı ağlamaya başlamıştım.

Dizlerimin üzerine çöktüm. Elimin tersiyle bu sefer , gözyaşlarımı sildim.

Ellerimi yere koydum ve kafamı eğdim.

'' Seni asla öldüremem. Öldürmem ! Sana kilitliyim. Sen başkasıylayken , canım acıyor Harry. Canım acıyor. '' 

Son kelimeyi söylerken sesim çıkmamıştı bile. Ben nasıl oluyorda bu kadar güçsüz olabiliyordum.

Omuzumda bir sıcaklık hissettim.

Kafamı kaldırıp yüzüne baktım.  Kollarıyla beni sardı ve bana sarıldı.

Korkak , ürkek Harry gitmişti. Yerine bir vampire şefkatli kucağını açan Harry vardı.

'' Tamam , tamam sorun yok. '' dedi sakinleştirici sesiyle.

'' Seni evine bırakmamı ister misin? ''

Burnumu çektim ve küçük bir tebessümle ' Asıl ben seni evine bırakmalıyım '' dedim.

Gülümsedi. '' Peki o ne olacak? ''  dedi parmağıyla az önce kanını sömürdüğüm adamı göstererek.

'' Onu hallederim. Bekle '' dedim ve adamı uyandırıp etki altına aldım ve bar'a geri gönderdim.

'' Hallettim.'' dedim harry'nin yanına ilerlerken.

Beraber yürümeye başladık.

'' Arabam otoparkta. Sen nasıl geldin buraya '' dedi.

'' Arabasız '' dedim ve gülümsedim.

BU BÖLÜM ÇOK ÇOK KISA OLMUŞ OLABİLİR. AMA DİĞER BÖLÜMLERİN GELMESİ İÇİN BİRAZ OKUYUCU VE YORUM SAYISININ ARTMASINI BEKLEMELIYIM. UMARIM FAZLA SÜRMEZ. BU SADECE BİR GEÇİŞ BÖLÜMÜ GİBİ BİRŞEYDİ.

OLAYLARIMIZ BURADAN SONRA BAŞLIYOR DİYEBİLİRİM.

TEŞEKKÜRLERRRR X))

BLOOD.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin