Sweet Revenge(On Hold)

Chapter 21

SHANE'S POV

Hiniga ko sya sa lap ko at tinapik-tapik yung mukha nya.

Unti-unti na din tumulo mga luha ko.

"Tatawag akong ambulansya"-Aly

I looked at twinsis..

I don't want to conclude, pero parang di na sya..

No!!

"Twinsis.. Please! Wag kang bibitiw. Wake up!!"

Patuloy lang ako sa pag iyak while staring at her.

She's so pale. Damn!

There are lots of blood on her wrist at parang tuyo na yung dugo.

Damn! Lalo akong naiyak!

"Tang ina ang tagal nung ambulansya! She need them now! Fuck!"

"B-bestie.. Subukan nalang natin sya buhatin pababa para pagdating nung ambulansya madali na nila syang mabubuhat.."

I nodded at ibinaba na namin sya.

Saktong pagbaba ay dumating na yung ambulansya.

Please Lord.. Wag mo po kunin si twinsis sakin..

---

Dinala na si twinsis sa emergency room.

Kanina pa ko di mapakali at di parin tumitigil yung mga luha ko.

Wala pang ilang minuto ng biglang..

"Anak!"/"Shane!"/"Ate!"

Buti nakarating agad sila..

"Dad.." My voice broke.

Tinignan ko lang si Kellin at Hailey. I bit my lip para pigilan na yung pag iyak ko pero useless pa din.

3rd PERSON'S POV

Agad din namang bumukas ang emergency room.

Natulala si Shane sa pintuan.

"How's my daughter?"

Yumuko ng isang segundo ang doctor bago humarap sa tatay nina Sarina.

"We did everything.." Panimula nya. "Dead on arrival sya, but we still tried to revive her. Pero, hindi na nakaligtas ang pasyente."

Umalis ang doctor kasabay ng biglaang pagkaupo ni Shane sa sahig habang nakatulala sa pintuan ng emergency room.

Nawalan sya ng lakas sa nadinig nya. Napayuko sya at tuluyan ng humagulgol.

Si Aly naman ay nangingilid na ang luha at nasa likuran ni Shane habang inaalo ang kaibigan.

Ang tatay nila ay nanatiling nakatulala na parang hindi parin napro proseso sa isip nya ang nangyari.

Si Kellin ay umiiyak at nakatulala habang naka akbay kay Hailey na nakayakap sa kanya habang iyak din ng iyak.

"No.." Sabi ni Shane habang nailing.

"Shhh.. Bestie.. Tahan na." Tuluyan na bumagsak ang luha ni Aly.

Ngayon lang nya nakita na ganito kalugmok ang kaibigan nya, at nalulungkot din sya sa nangyari kay Sarina.

Sa maikling panahon ay naging magkaibigan din sila ni Sarina.

Umiling si Shane..

"S-sabi ko sa kanya nandito lang tayong lahat para sa kanya eh.. I.. I told her to be strong.. Bakit.. Bakit nya.." Kinagat nya yung labi nya. "Bakit nya nagawa to? Bakit?" Walang lakas na sabi nya.

Kumalas si Hailey sa pagkakayakap kay Kellin at sinenyasan sya na aluin nya si Shane dahil mas kailangan sya nito ngayon..

Umupo si Kellin na parang naka squat sa tabi ni Shane.

Lumingon si Shane sa kanya at itinayo sya ni Kellin.

Napayakap si Shane kay Kellin at tinapik tapik ni Kellin ang likod nito.

"Pano nya tayo nagawang iwan, Kellin?"

Hinalikan ni Kellin ang ulo ni Shane. "Shhh.. Ayaw ni Ynah na naiyak tayo.. Lalo ka na, Shane. Mahal na mahal ka ni Ynah.."

Lalo lamang naiyak si Shane sa mga bisig ni Kellin.

Inalalayan nyang umupo ang dalaga.

Napansin nilang nakatulala pa rin ang tatay nina Shane.

"Da-ad.."

Di sya pinansin nito kaya lumapit sya dito at yinakap ang ama nya.

Parang biglang natauhan si Mr. Bostwick at saka unti-unting tumulo ang mga luha nya.

"A-nak.. Yung kapatid mo.."

Umiling si Shane at hinigpitan lalo ang yakap sa ama.

Nagsalitang muli ang ama nila.

"Ngayon-ngayon pa lang natin sya nakasama eh.. Pero bakit?"

Nanatili lamang sa pakikinig si Shane at nagpatuloy magsalita si Mr. Bostwick.

"Gusto ko sana makita kayo parehong grumaduate, magtulong sa pag manage ng kompanya, ikasal, at magka anak.. Kaso.. Princess.." Tinignan nya si Shane. "Ikaw na lang ang masusubaybayan ko sa mga ganung pangyayari.. Iniwan na nya tayo.."