THAT GAY WHO STOLE MY HEART (UNDER REVISION)

Chapter 16

Alex's POV.

Day-off ko ngayon, isang araw na pahinga dahil sobrang nagpagod ako sa trabaho ko.

3days ng hindi tumatawag at nagpapakita si Xymon saken, Siguro talagang nasaktan sya kaya ganun.
Pero sinukuan nya agad ako,
Tama siguro yun para hindi na sya umasa.

Pero kung susuko sya ngayon, hindi ko alam parang nalulungkot at nasasaktan ako. Hindi ko mapaliwanag yung nararamdaman ko. Binigyan nya talaga ng malaking impact yung buhay ko sa pagdating nya.

Sa tatlong araw na wala sya, Wala akong ginawa kundi magtrabaho dahil tuwing nahihinto ako ay naaalala ko sya. Naaalala ko lahat ng mga ginagawa nya at mas lalo ko lang syang namimiss.

Mali to. Maling-mali! Maling magustuhan ko sya. Dahil magugulo ang lahat.

Bago sya dumating, alam ko na kung ano talaga ako. Isa akong BAKLA na meron ng Flynn. Pero ngayon maituturing ko pa bang isa akong bakla, kung nagsisimula na akong magkagusto sa babaeng yun.

My phone was ringing kaya napatigil ako sa pag iisip.

Si Sir George tumatawag, sinagot ko agad.

Sir? Good afternoon po. Kamusta?

Oh, I'm fine! Thankyou for asking, Actually, napakasaya ko nga. Kauuwi lang namin ni Xymon from our 3days trip from Baguio. Napakasarap maka bonding ng anak ko.

Oo nga po, Napaka masiyahin nyang si Lianne.

Kaya nga e, Kaya nga nalulungkot akong iwan sya.

Maririnig mo sa boses nya ang lungkot

Bakit sir? Where are you going?

I'll stay in abroad for couple months, may mga aasikasuhin dun dahil usually ang business namin ay wala dito sa bansa. And just thinking of leaving Xymonette for that long, It really makes me sad. I'll miss her.

Don't worry sir, I'll take care of her. Hindi ko sya pababayaan.

Really? You would do that? Nako! Maraming salamat!

Wala po yun, Aalis din po ba kayo to be with Xymon's mom?

Ha? To be with Klarisse?
Halatang nagulat si Sir George sa tanong ko.

Even though how much I wanted to be with her, Hindi ko naman sya makakasama, Hindi ko na din naman sya makikita, Xymonette's mom died giving birth to her, Matagal ng wala ang mommy nya.

Nagulat ako sa sinabi ni Sir George, kaya ba sabi nya her Mom is somewhere far away, Kaya ba sobrang lungkot nya nung napapag usapan ang mommy nya. Why didn't she tell me about it?

Klarisse only had 10minutes with Xymon, after seeing and holding her, she died smiling. It was really hard for me, I even blamed my daughter for it, Hindi ko sya napagtuunan ng pansin habang lumalaki sya, All I thought about is money, I thought I would be the best father if I give her any material thing she has, I didn't know that nagmana pala sya mommy nya, Xymon is that kind of kid way back then na hindi pala hingi, hindi sya nagdedemand, Natuto syang kumilos sa bahay at hindi nagpaka prinsesa, She knows all the household chores, She studies hard aiming for my attention but I refused to give her that, I remembered I just got home from abroad, Ang dami kong dala para sa kanyang regalo, she's 14 that time, Nagulat ako ng bigla nyang itapon lahat ng binili ko, I got furious! But she got mad, saying what she felt everytime I leave her, Sinabi nya "Daddy, I don't need all of this! Can't you understand? Ang daddy ko ang kailangan ko!" She said that while crying and it hit me, Imagine how sad could it be? Living almost alone? Walang parents.

I felt sad, listening to his words. I felt sad and guilty for Xymon.

I can't Imagine growing up without my parents. It must've been hard for her.

It's hard Reese, believe me! Kaya bilib ako dun sa anak kong yan, Kaya alam mo na ngayon bakit nag iiwas yan sa lovelife until now, Ayaw nya kaseng maiwan ulit. Ayaw nyang mag isa. Kaya nga, nagulat ako ng nag take risk sya sayo, She loves you so much, Can feel that.

I chuckled, Alam ko yun pero nasaktan, nasasaktan, at masasaktan ko sya.

So Reese, pano ba yan, Sasakay na ko ng private plane ko. Take care of her and see you soon, son

Yep sir, Ingat din po kayo, Goodbye.

After nun, binaba nya na yung tawag.

Later that evening.
Nagulat ako ng may mag doorbell.

I opened it up

"Xymon? What are you doing here?" tanong ko. Kase nagulat ako ng sya yung mapagbuksan ko.

Tinaas nya yung hawak nya sa harapan ko. "I bought some pizza on my way home but realize that is not home, hindi ko to mauubos mag isa kaya naisipan kong dumiretso dito" nakangiti nyang sabi.

Nakangiti sya na parang hindi ko sya nasaktan, nakangiti sya na parang okay lang lahat.

Magiliw syang umupo sa sala ko,

"Tara na Reese! Movie marathon tayo please!" sigaw nya saken.

Sinarado ko yung pinto atsaka lumapit sa kanya.

"Hindi ka ba napapagod?" prangka kong tanong sa kanya.

Tumayo sya at lumapit saken, "What do you mean?" pabalik nyang tanong saken.

"You know what I mean, Lianne!" napataas ang boses ko.

She smiled, "Bakit ako mapapagod? I haven't done my best yet"

"Hindi ka ba nasasaktan, or hindi ka man lang ba natatakot na masaktan ko ulit? I'm not worthy for your love!"

"Sino ka? Sino ka para sabihin kung sino ang karapat dapat sa pagmamahal na kaya kong ibigay?! Hindi ba kapag nagmahal ka, masasaktan ka naman talaga? Wala na kong pake Reese! Wala na kong pake kung ano pa yung mararanasan ko, Ayokong sukuan ka kase sobrang MAHAL NA MAHAL NA KITA, Yung 3 araw na hindi ka makita, halos mamatay ako, yung makita kang may kasamang iba halos madurog ako, pero mas hindi ko kakayanin kung alam kong hindi ko ginawa ang lahat ng makakaya ko para maparamdam kung gano kita kamahal Reese bago ako sumuko, kahit ilang beses mo pang sabihin at idukdok saken na BAKLA ka! I don't care, coz Reese you're worth fighting for, you're worth every single tears and pain that I will endure, I won't give up easily on you, I can't! Not now, I can't now that I love you so much" pagkasabi nya nun ay tumulo na ang luha nya, tuluyan na syang umiyak.

I went near her,
I can't see her like this
I can't stand seeing her crying.

Lumapit ako, at niyakap sya. Yung yakap na alam ko kahit papano magpapagaan ng loob nya.

I held her head while we're hugging each other, She hugged me even tighter.

"Just please, don't get your hopes high, Hindi ko kayant makita kang nasasaktan"

That night, Xymon and I are in good terms again, I mean we're friends. Nag movie marathon kami habang pinapapak ang pizza.

Mga 1am na kami natapos kaya kinailangan kong ihatid sya sa bahay nila.

Hindi ko alam pero it feels good seeing her smile, laugh and happy. Hindi ko alam kung hanggang kailan ko kayang pigilin yung pagkagusto ko sa kanya.
I can't let that happen, I have Flynn.