Kahramanlar Çukuru

Bölüm 1

Ilk olarak kahramanlık yapmak nerden esti onunla başlayım isterseniz.

Liseye yeni geçmiştim Babam General olduğu için askeri düzeyde dövüş tekniği,silah ve bıçak kullanmayı öğrenmiştim ama Babam ne zaman kavga etsem azarlardı. Küçük bir kasabada yaşıyorduk Babama göre tehlike altında olmuyor muşuz bu şekilde. Neyse hayatıma kısaca baktıktan sonra asıl olaya gelelim o zaman.

Sabah erkenden kalkıp sabah sporunu yapmaya çıkmıştım uzun süre koştuktan sonra eve geldiğimde kuzenimi gördüm beni ziyarete gelmişti 1.80 boylarında esmer erkek yaşı 30'du ben küçükken hep onun gibi olmak isterdim çünkü herkesi yenerdi beni görünce.

-Vay sabahları sporda yapar olmuş bir ara dövüşürüz yeteneklerin ne kadar ilerledi görürüz.

Böyle güler yüzlü ilk defa görmüştüm yüzünde çiçekler açıyordu resmen.

-Hayırdır sabah sabah yüzünün ne bu hali kuzen.

-Evleniyorum 2 hafta sonra o yüzden hemde burda evleniyorum.

Öyle diyince yanına oturdum muhabbet felan ederken okul saatinin geçtiğini fark ettim apar topar kaltım.

-Bekle acele etme bende okula doğru gidicem atarım seni okuluna kadar.

Kafa salladıktan sonra apar topar okula gittik tam zamanında yetişmiştik arabadan inip el işareti ile görüşürüz yapıp koşarak gittim ilerde kasabada en iyi ve tek arkadaşımı gördüm bir kaç zorba tarafından itilip kakılıyordu koşarak gidip tam birine vuracaktım elimi birisi tuttu.

-Ahh be kuzenim öyle yumruk atılırmı hiç acıtamassın bile.

Dedikten sonra birinin ağzının ortasına vurdu ve çöp kutusuna kafasını vurdu çocuk olduğu gibi bayıldı kaldı diğerleri yanına gitti.

-Bunu sana çok pis ödeticez göreceksin.

Diyip koşarak uzaklaştılar herkes bize bakıyordu kuzenime gitmesini isteyecektim.

-Kahramanlık yapacaksan işlerin sonunuda düşünmeye bak okulun ilk günü disipline gitmek istemessin herhalde hadi ben kaçtım.

Bişey diyememiştim bir anda koşarak arabaya bindi bastı gitti Ferit bana bakıp.

-hadi girelim geç kalıcaz.

Dedi akşama kadar normal gitti herşey okul çıkışı Ferit yanıma gelip.

-Onlara dersini vermeliyiz bence.

Aslında haklıydı aklıma hemen yattı.

-Tamam ama nası yapıcaz nerde olduklarını bilmiyoruz.

-Bilmesek bile benim bilgisayarım varken her türlü buluruz.

Ferit bilgisayarı  ileri düzeyde kullanabilen birisi hemen konumlarını buldu.

-Kasabanın ortasındaki Tatlı Kafedeler ne yapıcaz peki nası adam etmemiz lazım.

-Orayı bana bırak yanında şapka varmı.

-Evet ne yapacaksın.

-Yüzüme göre kesip birazcık sıkıştırıcam.

Yola koyulduk yolda maskemi falan yapmıştım biz vardığımızda onlarda dışarda konuşuyolardı koşarak yanlarına gittim.

-Beyler önünüze gelene sataşıyosunuz kesmelisiniz bence.

-Sanane lan şunu bi dövelim hadi...

Tam üstümden tutacakken karnına yumruk atıp geri çekildim sağlam vurduğum için yere yattı direk diğerleride 2 3 tane yumruk salladılar yumruklardan sıyrılıp 1 er yumrukta yere yatırdım tam maskeyi çıkaracakken karşımdan biri fotoğrafımı çekti şok içindeydim koşmaya başladı bakakaldım arkadasından koşup yetişmeye çalıştım ama nafile kaybolmuştu resmen.

-Kürşat daha demin biri fotoğrafını çekip kaçtımı banamı öyle geldi yoksa.

-Evet ama yetişemedim resmen kayboldu.

-Sence yüzün çıktımı.

-Bilmiyorum neyse  hadi gidelim artık evlerimize.

Evlerimize dağıldıktan sonra direk yatağa girip uyudum sabah hemen okula gittim Ferit'in elinde okulun gazetesi vardı ilk sayfada kocaman benim resmim ve dünkü çocuklar vardı yazanlara göre.

KASABAMIZIN KAHRAMANI SERSERİLERE DİZ ÇÖKTÜRÜYOR.

Dün okul çıkışı maskeli bir kişi 3 tane serseriyi alt etti hemde hiç zorlanmadan kimin nesi bu kişi.

Direk okulun gazetesinin basıldığı yere gittin içeri girdiğimizde sarışın bir kız içerde oturuyordu ve bize doğru dönüp.

-Hoşgeldin Kahraman.