Yeni Hayata Başlangıç

2.Bölüm

 multimediada bölüm parçası var iyi okumalar Çikilatalarım :)

gözleri yeniden kapanmıştı korkuyordum ona bişey olmasından korkuyordum ve bunu daha önce hiç yaşamamıştım boynundan kalbini dinlemeye çalıştım atmıyordu kafamı ağzına yaklaştırdım sıcaklıkta yoktu nefes almıyordu teleşlanmıştım ne yapmam gerekiyordu filimlerde hep görüyorduk Adanın burnunu sıktım ve dudaklarına uzandım ona hava vermeye başladım korkuyordum ya yaşamassa ellerimi kenetleyip göğsüne dokundum ona kalp masajı yapıyordum ve birdaha hava veriyordum gözümden yaşlar akıyordu aman tanrım iyki zil çalmıştı ve çocuklar telefon bulmak için içeri gitmişti kimsenin beni böyle güçsüz görmesini istemezdim  çok korkuyordum ağlıyordum ve ona sürekli nefes veriyor kalp atışlarını hissetmek için ona yaklaşıyordum ama olmuyordu kalbi hala atmıyordu olmuyodu yapamıyordum...

****************

sonunda ambulansın sesi duyulmuştu sanırım yaklaşmıştı Ada ya son kez nefes verdim bir anda büyük bir nefes alıp gözlerini açtı tanrım elimin tersiyle akan gözlyaşlarımı sildim ve yüzüme bir gülümseme takındım Ada da bana gülümsedi Sağlık ekipleri gelip Adayı bir sedyeye koydular koşarak Ambulansa bende bindim ve hareket ettik 

_Rüzgar diğerleri-

_shhh konuşmamalısın onlara ben haber veririm sen sadece dinlen tamam mı?

_peki 

şu an belkide ilk defa bu kadar telaşlandığımı ve yumuşak olduğumu görüyordum o an küçüklüğüm aklıma geldi 

_hayırr anneee anneee

_o yaşamıyor oğlum artık öldü güçlü olmalısın 

_hepsi senin suçunn git baba sadece gitt 

_seni-

_gitt dedim baba artık benim babam değilsin 

annem yıllar önce babamın ona attığı tokatla şoka girip ölmüştü ve ben babamla o günden beri görüşmüyorum bu duyguyu ikinci kez yaşıyordum ama bu sefer doğru dürüst tanımadığım ve dün gördüğüm kıza karşı böyle hissediyordum ilk defa Kötü Çocuk kalıbımdan çıkmış ve o savunmasız çocuk kılığına girmiştim elimi kaldırdım yavaşça Adanın başını okşadım ne bunları ben mi yapıyorum eminim çocuklar burda olsa hepsi bana şok olmuş şeklide bakardı  neyse şu an düşünebileceğim daha önemli birşey var ''Ada'' 

---------------------------

Çocukları aramıştım hep birlikte hastanede turlayıp duruyorduk Ada yoğun bakım'daydı bir an sinirlenim ve ceketimi aldım yürümeye başladım

*Cody Anlatıyor*

Rüzgar büyük bir sinirle elimde duran ceketini çekip aldı ve hastaneden çıktı biz ise hala Ada'yı bekliyorduk ve endişeliydik 

_Cody güçlü ol hadi ama bir kız gibi ağlayacakmısın

Adam bunu söyleyene kadar ağladığımın bile farkında değildim Ada'yı ilk gördüğüm gün emlakçıda annesi olduğunu tahmin ettiğim kadınla onları gizlice izliyordum biz eve bize yardım edebilecek bir kiracı arıyorduk ve Ada ile annesi bizim eve kiracı olacak sanmıştım sonra anladım sadce Ada bizimle yaşayacaktı o gün kapıya geldiğinde onun geldiğini anlamıştım koşarak aşağıya iniyordum çocuklarda beni takip ediyordu onlara söylemiştim Rüzgar'ada ama onun umrunda değildi  kapıyı açtığımda Adanın şok olmuş yüzüyle karşılaşmıştık ve bu komiğimize gitmişti o yüzden gülmeye başlamıştık sonra Ada bir an çığlık attı ona baktığımda burnundan kan fışkırıyordu emin olun şaşırdım çünkü bir insanın burnundan bu kadar kan akarsa ölebilir Deniz koştu ve Ada'yı kucakladı Adam Rüzgar'a seslendi valizleri alması için koşarak hastaneye gittik hep birlikte saatlerce tartıştık Adam ben ve Deniz o sırada uyuyaklalmış olmalıyız bir hareketlenme ile uyandığımda Ada'nın uyandığını görmüştüm ve sevinmiştim şimdi ise o yoğun bakımdaydı ve bize sadece onu beklemek kalıyordu sanırım ona aşık oluyordum yada olmuştum doktorlar onu sedyeyle yoğun bakımdan çıkardığında koşarak yanına gittim gözleri kapalı ''Diğerlerine haber ver Rüzgar'' diyordu baygındı yada uyumuştu aghhh ne saçmalıyorum ben şu an ilacın etkisindeydi koşarak doktorun yanına gittim çocuklarda geldi