Yeni Hayata Başlangıç

6.Bölüm

yeni bölüm çabuk gelcek demiştim iyi okumalar bölüm parçasını açmayı unutmayın sevgili Çikilatalarım.....

Süprizim karşısında şaşırmıştı hatta şok geçirmişti.bişeyler düşünüyordu ama ne düşünüyordu? herşeyi merak ediyorudum.Beğendi mi? üzüldü mü? sevindi mi? kabul edicek mi? bunları merak ederken Ada bana sarıldı ben ise onun kokusunu içime çekiyordum idda dan çekilmeyi istemiştim ama yapamamıştım Ada'ya çok bağlıydım Rüzgar onu seviyordu biliyordum ama Ada'nın benim sevgilim,karım,aşkım olmasını çok istiyordum ve bu isteğe karşı gelemiyordum Ada benden ayrıldığında yüzü solgundu.

"A-Adam ben"

"evet sen"

"Adam bu"

"bu olmaz Adam çok üzgünüm ama kabul edemem  ben seni kardeşim olarak görüyorum"

"sorun değil"dedim içim kanarken Ada tekrar bana sarıldı 

"beni koruyan bir kardeşe ihtiyacım var Adam,çünkü sen çok iyi bir insansın"

"ama niye Ada,niye beni kardeşin olarak görüyorsun"

"anlamıyorsun Adam seni kendime yakın hissediyorum ama sen ve ben bu olmaz"

"Rüzgar'ı sevdiğin için dimi"dediğimde gözlerini büyüterek bana baktı 

"bunun Rüzgar'la ne alakası var"

"dur söyliyim çünkü sen Rüzgar'ı seviyorsun Ada.Kahretsin ki o serseriyi seviyorsun"

"Adam o ir serseri değil sadece onun duyguları biraz karışık"

"nerden biliyorsun?,aghh doğru siz onla konuşuyorsunuz,sırlarınızı paylaşıyorsunuz"

"bak Adam Rüzgar sorunlu bir çocukluk geçirmiş ve o bunları sadece bana anlatabiliyor çünkü onu dinleyen tek kişi benim"

"her lafın Rüzgar hiç beni düşündün mü?he söyle Ada hiç düşündün mü"diyip dudaklarına yapıştım kendini geri çekti ve yüzüme bir tokat geçirdi

"meğer sen kardeşimde değilmişsin Adam"

dedi ve koşarak uzaklaştı ben ise sinirimden kuduruyordum neden Rüzgar.illa beni sevmesi için serseri mi olmalıyım of Ada of seni anlayamıyorum deniz kenarına yaklaştım ve ayaklarımı denize soktum bu beni rahatlaşmıştı ama hala içimdeki acıyı azaltmaya yetmiyordu.Şimdi Ada, benden nefret ediyordu ve ben bidaha onun yüzüne bakamazdım ne yapmıştım ben böyle  kendimden nefret ediyordum nasıl yapabilmiştim bunu ben Ada kırılgan bir kızdı ve ben ondan izinsiz dudaklarına yaışmıştım şimdi ise içimdeki pişmanlık duygusunu bastıramıyordum.koşarak arabaya gittim 

"arabayı ben alıyorum sen gelirsin"

"peki efendim"

arabama atladım ve hızla eve gitmeye başladım kocaman bir marketin önünde durdum içeriden birkaç bira aldım ve arabamda içmeye başladım bitirdiğim şişeleri dışarı atıp patlatıyordum bütün biralar bitince tekrar eve doğru sürmeye başladım eve geldiğimde kapıyı çalmaya başladım açan Rüzgar dı.

"Lanet olsun niye bu kadar çok içiyorsun Adam"

"çek ellerini Rüzgar iyiyim ben"

"düşüceksin Aptal"

"çek dedim Rüzgar"cebimdeki bıçağı çıkardım ve Rüzgar'a sapladım Rüzgar şaşkınlıkla karnınına bakarken ellerini benden çekmiş ve bıçağı tutmaya başlamıştı 

"Ada seni seviyor Rüzgar beni değil"dedim ağlarken Rüzgar yüzüme bakıyordu aman tanrım ne yapmıştım ben Rüzgar ölürse Ada da ölürdü buna izin veremezdim Rüzgar kardeşimdi Ada ise canımdan çok sevdiğim düşüncelerime karışan kız Rüzgar dizlerinin üstüne çöktü ve bana bkmaya başladı çok kan kaybediyordu 

"Rüzgarrr"Ada koşarak yanımıza geldi Rüzgar'ın karnına saplanmış bıçağı görünce ağlamaya başladı 

"defol Adam sevdiklerine zarar vermekten başka yaptığın bişey yok defol"hızla evden çıktım ve koşmaya başladım