Yaşanmışlıklar beni adam etti aslında özellikle üniversite yıllarında o kadar çok tecrübe edindik ki belki de o hatalara bir kere daha düşmedim.
Yaşadığı şehrin, semtin, mahallenin farkında olmuyor aslında insan. Dodolar gibi yaşıyor çabuk kaldırılıp ait olmadığı serüvenlere sürükleniyor. Ben daha 18 yaşımda taze lise mezunu iken hiç önemli değildi hayat, farkında değildim kendimin. Bilmeden ne çok günü tüketmişim. O tüketme olduğum günlerin birinde verdim kararımı. Üniversite neymiş çalışıp kendi hayatımı kazanacaktım. Kazandım da aslında ama maaşımdan çalınan emek dışında pek kaybettiğim bir şey yoktu. Çalışma hayatı çok hızlı gelişti arka arkaya değiştirilen işler bana pek mutluluk vermedi.
