tamammi devammi

yanlizligimin 1.gunj

babamda gitmisti artik o da yoktu kimse yoktu yanimda bana destek olabilecek babam kendini ucurumdan asagi atmisti beni annem gibi acimasizca terketti ...
yavasca eve yuruyordum eve girdim ev herzamankinden daha soguktu karanlikti aynı üzerime cokmus olan yanlizlik ve umutsuzlugum gibi yatagimin ortasina oturdum kapıma sebepsizce bakiyordum galiba annemin bana sevkat gostermesini bekliyodum ama bu imkansizdi annem geri asla donmezdi hayal kurarak uykuya daldim kalktigimda mutfaga yöneldim annemin yaptiği börekler hala dolaptaydi 2 dilim yedim sonra babamin odasina gittim yatagi biraktigi gibiydi annemin gazeteside duruyodu hersey ayniydi disari ciktim yolda ruh gibi yürüyodum o an karsima bir grup serseri cikti para istediler kosmaya basladim ama yere dusdum geriri karanlikti gozlerimi açtigimda bi adam vardi kaslıydi hemen dogruldum bu baana satasan serserilerden degildi
-" iyimisin " dedi basimi iki yana saallayip evet dedim
-" bana noldu neresi burasi "
-" adamlar seni dövüyolardi bende seni kurtardim" dedi soguk bi tavirla
-" tessekurler gorusuruz" dedim tam dogrulucakken birden belimde bi aci hissetrim ve kendimi tutamayarak bagirdim
-"adın ne " diye sordum
-"umut " dedi gökyüzü gibi masmavi gözleri vardi icinde kayboldum bi ara sonra kendimi topladim
-" senin adin ne " diye diye sordu soguktu ve sert gorunuyodu
yavasca
- selen dedim
- ailenden birini araylim istersen seni alsinlar heryerin morluk icimde bi doktora git dedi o an gozlerim dolmusu kendimi tutamayip aglamistim bana bakti ilk kez yuzunde yumusak bi ifade gormustum
-" benim kimsem yok ama taksi cagirirsan iyi olur " dedim
-" saat cok gec oldu geceleri taksicilere pek guven olmaz " dedi
-" ben kendimi korurum " dedim bana döndu kendin bilirisn bakisi atti israr etmesink bekliyodum eline telenpfonu aldi taksiyk aradi
-" 20 dk icimde gelir dedi"
-" hersey icin saol " dedim ve evden ciktim taksi gelmisti yavasca dag evinden uzaklasmisti taksi ve adam
-" frenler tutmuyo kafani one ey " diye bagirdi
ve gümm