Baba1

GELDİ

Kadir gecesiydi o gün rehberdeki herkese mesaj attım rehberdekileri işaretlerken abime atsam mı diye düşündüm herkese mesajı attıktan yarım saat sonra boş ver atayım kadir gecesi bu gün dedim ve annemin telefonundan gizlice abİm numarasını aldım ve attım attıktan tam 2 saat sonra telefonum çaldı adayla birlikte yatıyordum o ismi görünce kalktım yatağın içine oturdum telefona bakıyorum ama açmak aklıma gelmedi çünkü arayan abimdi ada telefonu açsana abla deyince kendime geldim telefonu açtığımda abİm sesini duymuştum gözyaşlarım akmaya başladı mesaj atmışsın dedi evet abi dedim senin de mübarek olsun dedim sağ ol abİ dedim neredesiniz dedi karasu'dayız abi dedim annemi sordu nerede dedi aşağıda komşuda abi dedim ona da kutladığımı söylersin dedi tamam abi dedim çok kısa bir sessizlik olmuştu bir istediğin bir diyeceğin var mı dedi bana bende patavatsız gibi abimle uzun zamandan sonra ilk konuşmamızda benimle neden konuşmuyorsunuz dedim abim bana küçük olan sensin sen görüşmek isteyeceksin dedi büyük istemediği surece küçük ne yapsın dedim bak mesaj attın aradım dedi haklısın abi dedim çünkü hiçbir şey diyememiştim demek istediğim o kadar çok şey varken haklısın abi dedim ve bana ne dedi biliyor musunuz saçma sapan şeylerle uğraşma tarzında bir şey demişti tam abi dedim ağlayarak telefonu kapattım telefon kapandığında telefon hayla kulağımdaydı ne oldu ne bitti anlamamıştım telefonu yere attım Facebook tan istek gönderiyorum neden o zaman kabul etmiyorsun lan diye bir sürü şeyler saydırdım oturdum hıçkırarak ağladım sonra annemin yanına indim beni öğle görünce babana bir şey mi oldu kızım ne oldu söylesene dedi ağlamaktan diyememiştim abimle konuştuğumu abim dedim sadece abim dedim annem Samet kaza mı? yaptı funda hastanede miymiş ne oldu söylesene diye bağırdı ağlamaktan diyemiyordum kendime getirdi beni anlat dedi abim aradı dedim anlattım hiçbir şey demedi yukarı cık dedi çıktım o gece o kadar çok ağladım ki abimin sesini duyduğuma mı? sevineyim sevinç gözyaşı mı? dökeyim yoksa abim aradığında onları söylediğim için mi ağlayım anlamamıştım o gece öyle atlatmıştım ertesi gün babam gelmişti bizi almaya Adapazarı'na dönecektik eşyaları aşağı indirirken babama dun abime mesaj attım oda aradı dedim anlattım böyle ,böyle konuştuk ya bırak kızım dedi bana bir şey diyememiştim çünkü bırakamıyordum neyse o gece öyle eve gelmiştik bir sonraki gün balkonda yatıyordum birden abimin sesini duydum ve kalktım abimle nedense konuşamadım kalktım bir masum öptüm sonra yerime oturdum hatta konuşamadığımdan bir şeylerle ilgilenmeye başladım abim annemle konuşuyordu bense o gün ki hatamdan dolayı basımı telefondan kaldıramıyordum bir ara bilgisayarı açtım ve Facebook' a girdim abime abi Facebook' tan istek gönderiyorum neden kabul etmiyorsun diye sordum bana bak bakayım göndermiş misin dedi bu kadar saçma bir cevap olabilir mi sizce bak bakayım göndermiş miyim ben geri zekalıyım bilmiyorum dimi lan ben o görsün diye sürekli istediği iptal edip tekrar gönderiyorum ya sırf görsün diye neyse sayfasına girdim al abi dedim baktı hiçbir şey demeden Facebook' a girdi arkadaşlık istediğini kabul etti orada diyecektim ben sana isteği kabul et diye söylemedim neden kabul etmiyorsun diye sordum diyecektim ama demedim bende kalsın yine sustum hep susacağım annem birde o gün ne dedi biliyor musunuz oğlum burası senin evin gel kal ye iç ablan var burada öz kardeşin var dedi annemin o öz kardeşin var kelimesi bir tuhaf gelmişti bana gözlerim doldu içeri gittim hem funda sakın ol sus çocuk değilsin her bir şeye bağlama dedim kendime geldim içeri geçtim abim neyse ben gideyim Ayşe abla görüşürüz dedi ve gitti ertesi gün bayramdı ve biz karasuya gitmiştik dayımlarda gelmişti balkonda oturuyorduk birden telefon çaldı ve arayan abimdı telefonu açtı annem yok olum Karasu'dayız falan dedi 3. Günü döneceğiz dedi telefonu kapattı ne oldu ne dedi abim sana dedim burcuyla bize geleceklermiş evde miyiz diye sordu dedi bayramın 3. Günü gelecekmişler bize ben çok sevinmiştim Burcu ablayı göreceğim diye yengem ne bu heyecan kız dedi annem ablasını görecek ondan dedi o gece uyuyamamıştım Burcu ablanın profilinde çıkamamıştım istek atayım mı diye duşundum sonradan dedim aman boş ver rahatsız etmeyeyim şimdi dedim öyle resimlerine baktım çıktım biraz uyku bastırmıştı çünkü saat gecenin üçüydü telefonu şarja taktım ve uyudum o günde aradan 1-2 gün geçti annemin demesine göre o aksam abimler gelecekti ve bizde el öpmeye köye gidecektik ilk defa köye isteksiz gidiyordum çünkü eve gitmek istiyordum eve gidip abimler için hazırlık yapmak istiyordum neyse köye gittik 3 saat durup donduk Adapazarı'na işte içimde bir heyecan acaba bu sefer abim gelecek mi gelirse ne olacak belki bu sefer bana kardeşim der Burcu ablayı sevecek miyim acaba onunla ayak uyduracak mıyım bana nasıl davranacak gibi aklımda bir suru sorular vardı kalbim küt küt atıyordu aksam oldu abim annemi aradı Ayşe abla karnım aç falan dedi annem kalktı sofrayı kurdu aradan yarım saat geçti ne gelen var ne giden anneme biraz sesimi yükselterek al yine yalan söyledi gelmeyecek işte bak saat kaç oldu yine lafı lafta kaldı dedim annem gelirler bekle dedi bekliyorum diye çıkıştım anneme içeri geçtim camın yanına oturdum 1 saat olmuştu gelmediler sinirden ağlamak üzereydim annemin yanına geçtim tam gelmediler diyecektim bahçe kapısı açıldı kalbim küt küt atıyordu kapıya çıktım burcu abla beni gördü funda diye seslendi o an ki heyecanla efendim dedim geldi sarıldı sarıldığında her şey çok farklı olmuştu o an kanım ısınmıştı burcu ablaya neyse balkona geçtiler oturduk hep beraber burcu abladan gözümü alamıyordum çünkü çok tatlıydı makyajı olsun konuşması olsun giyinişi olsun çok güzel bir kızdı hayran hayran baktım burcu ablaya ve bana ne dedi biliyor musunuz benim resimlerimi kardeşine göstermiş bak Betül asrının büyümüş hali demiş Betül ablada ayy inanamıyorum hangi programda yaptın bunu demiş burcu ablada Samet'in kardeşi demiş ben asrına çok benziyormuşum öyle dedi gözler yine dolmuştu benim ama ben ağlamayacağım kendimi tutacağım demiştim sözümde durdum da burcu abladan gözlerimi alamıyordum hanı bir insan baktığı insan ile göz göze gelince kafası çevirir ne bileyim gözlerini başka yöne çevirir ya ben öyle yapamadım işte bana baktığında donup kalıyordum gülüyordu gülüyordum o ara cay muhabbeti döndü Burcu abla Samet kalk yiyecek bir şeyler alalım falan dedi bunlar kalktılar ayakkabılarını giydiler Burcu abla Funda gelmek istersen gel demişti o an içeri nasıl koşacağımı on kapıdan nasıl çıkacağımı şaşırmıştım arabaya bindiğimizde aklıma şey gelmişti eskiden abimin arkasına oturup müzikle dans ederdim birde koltuğu geri çekerdi şimdi ayaklarım arabaya sığmadı abime bunu anlatmıştım gülmüşlerdi bana abim Burcu ablaya flaş belleğim çalışmıyor falan dedi bende abi ver bana ben bakayım ona dedim abimde içinde Samet Güngör diye bir dosya var o dosyayı kurtar falan dedi içine de güzel şarkılar at dedi tamam abi atarim dedim bu arada gözümden kaçmadı burcu ablayla abim , burcu ablayla abimin ilişkisine bayılmıştım abimi opusu falan çok hoşuma gitmişti tabı birazda kıskandım da sayılır neyse çark caddesine gittik simit sarayına kapalıymış tabı bu arada gecenin 12 si acık dükkan fazla yoktu neyse bir kuruyemişçi bulduk kuru yemiş filan aldık ama burcu ablanın canı poğça tarzında bir şeyler istiyordu her börekçinin oradan geçerken Samet poğça alalım diye söyledi ama abım almadı ben sana alacam deyip durdu eve geldik burcu abla abim poğça almadığı için isyanlardaydı neyse içeri geçtik burcu ablayla aldığımız çerezleri tabağa koyduk sofrayı hazırladık herkes sofraya oturdu halam çayları doktu o ara babam geldi burcu abla babama hoş geldin baba deyince benim başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki benim babama nasıl baba der diye pis pis bakmıştım çünkü benden başkasının babama baba demesine alışkın olmadığımdan bir tuhaf olmuştum her baba deyişinde burcu ablaya ters ters bakmıştım yine her zamanki gibi kıskançlık krizlerine girmiştim sanırım o gece fındık fıstık yerken dışım kırıldı abim hemen hastaneye gidelim mi ? dedi o an her şeyim değişmişti çünkü abim beni düşünmüştü ne bileyim işte farklı bir duyguydu neyse biz hastaneye gittik gerçi ben dişçiden korktuğum için dişçi dişime bakamamıştı doktor yarın gelin dedi ve biz çıktık geldik eve işte o aksam bu kitabıma yaşadıklarımı yazmak istediğimde sevinçten yazamıyordum neden böyleydim bilmiyordum içimde bir tuhaf şeyler vardı daha önce hiç böyle olmamıştım iki cümleyi bir araya getiremiyordum salak salak gülüyordum her şeyi ona olan öfkemden dolayı yazdığımı anladım...