Neon Yellow Veins {Neville Longbottom} (GESTOPT)

Het begin van de hel

Hallo. Ik ben Neville Longbottom en ik ga je nu een ongelofelijk verhaal vertellen. Het begon in mijn 4de jaar.

Ik liep langzaam door de gangen van de school tot ik iets opmerkte. Er was niemand. Ik snapte niet hoe dat kon, aangezien het middag was. Ik keek even om me heen en zag dat het helemaal donker was, en dat er op geen enkele manier licht naar binnen kon glippen. Ik werd zenuwachtig en bang, want ik had geen idee wat er gebeurde. Opeens begon mijn zicht wazig te worden en geen minuut later verloor ik mijn bewustzijn. Ik werd wakker toen ik besefte dat ik ergens anders wat. Ik raakte in paniek, en probeerde weg te komen. Wat overgens niet lukte, want ik zat met mijn linkerarm aan de muur geboeit. Ik zag dat het een redelijk grote ruimte was. Tenminste, dat nam ik aan, want ik kon niet verder dan 2 meter kijken.

Ik hoorde opeens hakken luid galmend lopen en ik was er ondertussen zeker van dat dit een grote ruimte was. Ik dacht even na en probeerde los te komen, aangezien er iemand aan kwam. Wat natuurlijk niet lukte, maar het was te proberen. De voetstappen kwamen steeds dichterbij en ik werd bang. (A/N hoevaak heb ik het woord bang wel niet gebruikt?) Ik begon een lichte schim in zicht te krijgen, en ik verwachte dat het een vrouw was. Mijn vermoedens bleken waar te zijn en de vrouw kwam steeds dichterbij. Ze had een duivelse grijns op haar bleke gezicht en ze had een klein mesje in haar hand. Ik keek haar bang aan terwijl ze nog dichterbij kwam. 'Hallo kleine jongen' Zei ze in mijn oor.

(A/N oh god die vrouw.... oke sorry maar wat ik schreef klonk echt super raar... oke ga maar weer verder lezen)

Ik kreeg de rillingen en ze streek met het mesje mijn pols, aangezien mijn hand vastgebonden zat. Ik was te bang om iets te doen, dus ik stond daar maar.

ALS JE NIET TEGEN BLOED EN WEET IK VEEL WAT AAN KAN DAN MOET JE DIT STUKJE OVERSLAAN IK ZEG HET ALS DIT MOMENT OVER IS AL IK DIT WEL EEN BELANGRIJK MOMENT IN HET PLOT

Ik voelde dat het mesje een klein sneedje in mijn pols maakte. Ik merkte dat ze ook een heel klein, geel, lichtgevend steentje in haar andere hand had. Ik schrok, want het bleef niet alleen bij een klein sneedje. Ze stak het mes zo in mijn pols dat het mijn slagader net niet raakte en ik schreeuwde het uit van de pijn. Tranen stroomden als een rivier over mijn wangen en ik begon nog harder te schreeuwen toen ze het mes nog een keer in mijn pols stak. Ze had ondertussen al een best groot gat in mijn pols gemaakt en ze pakte het steentje.

Ik had geen idee wat ze ging doen, maar ik zag dan ook nauwelijks dat ze het steentje uberhoupt vasthad. Ze stopte het kleine steentje in mijn hevig bloedende pols en een pijnscheut ging door mijn lichaam, zodat ik nog een keer het keihard schreeuwde. Het steentje wat in mijn pols zat begon licht te geven en ik zag voelde er iets aan mij veranderde. Ik hoorde de vrouw nog iets zeggen maar ik verstond het niet omdat ik al weg was. Ik werd langzaam wakker en merkte op dat ik in het ziekenhuis gebeuren van Zweinstein was.

Ik wierp een blik naar mijn pols en zag dat er een wit verband omheen was gewikkeld. Ik hoorde stemmen op de gang die mijn kant op gingen. 'Neville! Je bent wakker!' Het was Luna's dromerige en nu opgewekte stem die ik hoorde. (A/N in mijn verhaal zijn Neville en Luna in deel 4 al beste vrienden) Ze rende mijn kant op en nam me in een knuffel. Ik probeerde haar terug te knuffelen, maar dat was lastig aangezien ik niks met mijn linkerhand kon. 'Goed dat je wakker bent, Longbottom. Lag wel 2 weken in coma' Hoorde in proffessor Dumbledore zeggen. '2 weken?!' Riep/vroeg ik. Ik wist niet dat ik zo lang weg was! 'Ja Longbottom, 2 weken.' Wow. Dat had ik echt niet verwacht....

Ik weet het, ik weet het. Het is niet een heel goede cliffhanger maar ik wilde dit hoofdstuk gewoon sluiten aangezien in al ongeveer 750 woorden heb en dat is best wel superveel voor mij. Ik hoop dat het een goed hoofdstuk was! Groetjes Zoë
Ps als je schrijffouten ziet zeg het dan asjeblieft dan kan ik ze verbeteren