KOLEJ BEBELERİ

Kırmızı Lamborghini

Medyada Batuhanın lamborghinisi var

Oha be one öyle o araba benim olmalı yuh ama bana da yazık şu an kendi arabamdan tiksindim. Herneyse batu bey baya bi dalgın galiba ışıkların yandığinin farkında bile değil. Taaa ki arkasında ki adam kornaya basana kadar. Batu bey hemen gaza bastı ve gitti o güzel arabasıyla. Galiba merakima yenik düşüp onu takip edecem hatta ediyorum ama o güzel kırmızı lamborghinisiyle benden daha hızlı. Tabi benim canım arabam ona yetişecek. Batu bi dağın başına gitti ve orada bi sigara yakıp dudaklarının arasına aldı. Of be bu kadar da yakışıklı olunmazki. Bi insan uzgünken bile bu kadar tatlı olamaz. Kendime bi cesaret verip onun yanına gidecektim.''aman neyse boşver belliki çocuğun canı sıkkın gitmiyim deyip'' arabama doğru tam dönecekken batuhan bana seslendi ''NUR''diye bende napıyım mecbur gitme gereği duydum. yanına gittiğimde çok yorgun ama bi okadarda masum görünüyodu. Ona ne olduğunu sorduğumda hiçbi tepki vermeden ''babam ölmüs''dedi ve hemen ona sarıldım benim sarılmamla onun gozyasinin dökülmesi ayni anda gerçeklesti. Ve onu ağlarken görmek beni çok şaşırtti. Batuhanin kulağına eğilip ''Üzülme senin bu süreçte yanında olacağıma söz veriyorum''dedim. Ve batuhani arabaya yönlendirdim ama benim arabama onun bişey yapmasından korktugum icin. Onun evine doğru giderken ''babamı çok severdim ''dedi bu seferde benim gözlerimden yaşlar akıyordu çünkü onun böyle birisi olduğunu tahmin edemezdim dışardan bakıldığında ukala zubbe gibi görünsede içinde bir kuş kalbi kadar yumuşak ve hassas biri var.
Batunun evine geldiğimizde o arabadan indi ve bana dönüp ''yanımda kalırmisin bugün''dedi tabiki ilk basta istemedim ama sonra ona verdiğim söz aklıma gelince''tabiki de olur ''diyip eve doğru yürüdük. Evin kapısıni açtığımda bi yuh çekmedim degil çünkü evdemiydim saraydamiydim belli değil ''öf nur yine kendini kaybettin kendine gel ''dedi iç sesim.
Batu acıkmış olacakki karnından garip garip sesler çıkıyo belli etmesede. Oyüzden napmaliyim ona bişeyler hazırlamaliyim ama mutfak nerde onu bilmediğim için ona sormak zorundayım.''acaba mutfak nerde''batuhan yüzume garip bi tabesseum attiktan sonra''sen yemek yapmayi biliyomudun'' dedi ''tabi ne sandin karşında en güzel makarna yapan insan var bikem taaammı''. Ben böyle diyince batuhan bu sefer bana baya baya güldü tabi azcık rezil olmuş olabilirim ama olsun o gülünce acisini unutturamam ama yinede gülmesi beni sevindiriyo. Herneyse asıl konumuz benim şu an Batunun karnını doyurmak için yemek yapmam. BatuHan eliyle karşıdaki kapıyı ısaret edip orada mutfak olduğunu söyledi. Ve bende ise koyulmak için mutfağa yöneldim.

Arkadaşlar kitap hakkında yorum yaparmisiniz yani nası gittiği hakkında????