Yazın sonlarına geliyordu ki Poyraz yeni okuluna başlayacaktı eski olan herşeyi geride bırakıp yeniye başlayacaktı. Yeni arkadaşlar,yeni insanlar,yeni kişiler...
Ya mutlu olacaktı ya da mutsuz ama mutsuzluğu bırakıp mutluluğa yelken açmayı düşünüyordu. Ve okulu başlamıştı sınıflara geçildi hoca yoklamayı aldı ve kendi sınıflarında Güneş diye bir kız vardı. Sarışın ve yeşil gözlüydü. Poyraz kendine artık hakim olabiliyordu ama yani Güneş'i görünce içinde sanki birşeyler kıpırdadı. Ama kendine hala inanamiyor,yinede sevme duygusunu bir şekilde yeniden iyi geleceğine inaniyordu. Ve belkide şuan seveceği aşık olacağı kişi onu üzmez diye düşünüyordu. Gün geçtikçe Güneş Poyraz'ın dahada ilgisini çekiyordu. Ama Poyraz'ın tek sorunu utanmasıydı. Utancı yüzünden Güneş'le aynı sınıfta olmasına rağmen konuşamiyordu. Poyraz Güneş'le konuşmayı çok istiyordu ama bir yandanda hadi beni beğenmezse diye korkusuda vardı ama kedine olan güvenini asla kaybetmedi. Gün geçtikçe zaten hergün görüyordu ve eve gidip mutlu oluyordu. Bir gün Poyraz okuldan çıktığında yakın bir arkadaşım Cem koşarak okuldan geldi ve çok önemli birşey diyeceğini söyledi. Poyraz sabırsızlıkla bekliyordu ve Cem;
- Poyraz Güneş senden hoşlaniyor.
Dedi. Ve Poyraz birden şaşırdı ne yapacağını bilemedi eve gitti çantasını yere fırlattı ve odasında sevinçten zıplamaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk İnsanı Götürür
Teen FictionKoşuyorum,çabaliyorum,başarma umudu da ilerliyorum ki ve engeller bitmiyor. Bir insan sevme duygusunu tatmalıdır en büyük çabalarıyla,uğraşlarıyla ilerletmelidir bir insan aşık olmalıdır nasıl sahip çıkacağını bilmeli öğrenmelidir. Belki başkasına b...
