Aşk İnsanı Götürür

Mutluluğa Açılan Kapı

Poyraz sabah kalktı ve hiçbir şey yemeden hızlıca okula gitti Güneş'i erkenden görmek için. Fakat okula gittiğinde daha Güneş yoktu biraz gecikmişti sanki bekliyordu Güneş'i hala gelmemişti bir yandan üzülmüştü bugün gelmeyecek sanarken kapı açıldı ve içeri Güneş girdi sınıfın sağ en arkanın bir ön sırasında oturuyordu oraya geçti ve arkadaşı Ceren'le konuşmaya başladı. Poyraz derslerde önceden bazen bakarken o hoşlanma olayını duyunca her an bakmaya başladı çünkü çok mutlu olmuştu. Bazen göz göze geldikleri oluyordu. Ama tek bir sorun vardı ki o da Poyraz'ın utangaçlığıydı. Güneş'in yanına gidip onunla konuşamıyordu. Ama onu her gördüğünde her seferinde de mutlu oluyordu. Poyraz Güneş'in arkadaşı Ceren'le arkadaş olmaya çalışıyordu
Çünkü Güneş'e olan hoşlanmasını söylemek zorundaydı. Poyraz her eve gittiğinde annesine Güneş'i anlatıyordu.Onun hakkında not bile tutmaya başlamıştı. Bir gün Poyraz sınıfta otururken bir an ayağa kalktı ve kafasını bir çevirdi ki Güneş'te o an Poyraz'a bakıyordu. Poyraz belki de bu günü unutamazdı. Asıl önemli günlerden birini bekliyordu Poyraz yani konuşma gününü ve belki de o gün gelmişti. Cem Poyraz'ın yanına geldi ve dedi ki;
- Poyraz bugün Güneş'le konuşacaksın
- Neden ?
- Çünkü Güneş hazır seninde hazır olman lazım.
Diyerek Poyraz'a morali vererek konuşmasını sağladı ve Poyraz Güneşe seslendi Güneş bakınca o an sanki yeniden utandı ama utancını yenecekti. Konuşmaya başladılar Poyraz konu bulma konusunda hiç iyi değildi ama konuşa konuşa açılıyordu. Bu konuşmayı uzatması Güneş'i sevindiriyor Güneş'inde konuşmasını sağlıyordu. Aradan 1 hafta kadar süre geçtikten sonra yakın olmaya başlamışlardı Poyraz'la Güneş. Ve Güneş Ceren ve Cem'e;
- Yemeğe gidelim mi ?
Dedi. Herkes onay verdi ve Güneş Poyraz' a döndü ve;
- Sende gelmek ister misin ?
Dedi. Poyraz heyecanladı ve;
- Olabilir.
Dedi. Poyraz'ın aklına o an bir fikir geldi ve;
- Aslında sinemaya gidelim mi ?
Dedi. Ve kimse şikayet etmeden onay verdi. Poyraz Güneş'e çıkma teklifi edecekti yani artık bukadar yakın olduktan sonra sevgilisi olmasını istiyordu. Ve beklene gün gelmişti sinemaya girmişlerdi film başladı ve Güneş ve Poyraz yan yana oturdular. Poyraz heyecanlıydı filmin güzel bir yerini bekliyordu. Ve işte o an geldi,Poyraz kafasını çevirdi ve;
- Güneş benim vazgeçilmezim olur musun ?
Dedi. Nefesini bile tuttu. Güneş gülerek
- Evett
Dedi. Ve Poyraz nefesini bıraktı okadar sevinmişti ki yani o an ne yapacağını bilemiyordu o an eskiden yaşadığı mutsuzlukların hepsini unutmuştu o anı hiçbirşeye değişmezdi.