Korte verhalen

The hunger games

"Ik ben Roxanne en ben 15 jaar  oud en kom uit district 04" zeg ik tegen een camera die ik nu al niet mag "hoe ben je uitgekozen om mee te doen aan de hongerspelen?" Vraagt de man het andwoord is simpel ze hebben het kaartje met mijn naam uit de bak gehaald dus moet ik nu vechten voor mijn leven. Maar dat zeg ik natuurlijk niet. "Je mag nu naar bed" zegt een man. Dus ik ga naar boven maar morgen beginnen de hongerspelen dus ga ik voor dat ik ga slapen nog even naar buiten met mijn pijl en boog oefenen. Dan alsnog slapen want ik mag morgen echt niet moe zijn.

Ik sta op de rij met allemaal kinderen van 10 tot 17 jaar die net als mij moorden moeten plegen om zelf niet vermoord te worden. "Jullie worden zo geteleporteerd naar het speelveld als je een knal hoord moet je je wapens pakken en beginnen met vluchten of vechten elke keer dat er iemand dood gaat hoor je dezelfde knal weet en ..." Ik luister al niet meer het is niet belangrijk wat er wanneer gebeurt en wat we precies moeten doen. Ik denk aan mijn ouders broer en zusje en dat deze kinderen allemaal ook een familie hebben die hun gaat missen als ze er niet meer zijn. ik wil hun niet vermoorden maar het moet anders ga ik dood. Ik zie een soort teleporteer straal uit het plafond komen en sta ineens in een soort weiland met in het midden van het veld allemaal kratten. Als ik een knal hoor ren ik naar de kratten pak er 1 en ren ik het bos in hopend dat niemand me gezien heeft. Ik pak de krat uit dan hoor ik ineens iets dus klim ik snel in een boom als ik er in zit zie ik een jongen rennen hij zoekt mij ik richt op hem met men boog ik span en schiet ... raak. Ik blijf hier nog een tijdje zitten,maar als de zon onder gaat klim ik toch nog wat hoger zodat ik niet te zien ben en probeer te slapen. Ik schrik wakker van kabaal, en zie dat onder de boom 2 kinderen in gevecht zijn ik kijk wat er gebeurt.het duurt een tijdje maar dan wint de jongen 'hij ziet er uit of hij net iets ouder is dan mij', hij kijkt om zich heen maar ziet mij niet en hij rent weg als ik hem helemaal niet meer kan zien klim ik uit de boom en loop de andere kant op. Ik loop een tijdje overal waar ik een lijk zie kijk ik of ze nog pijlen hebben als het zo is pak ik het mee. Als de zon op is ben ik nog steeds geen andere levende spelers tegen gekomen, maar dan zie ik plots wat bewegen het is een klein meisje dat wegrent voor de jongen die ik vannacht zag ik richt met mijn boog op de jongen en schiet hem neer, dan ga ik naar het meisje dat er gewond uitziet. Ik zeg dat ik haar niks doe en gelukkig vertrouwd ze me ik kijk naar haar been waar ze pijn aan heeft leg er wat speciale kruiden op en ga samen met haar opzoek naar een overnachtingsplek.

We komen uitijndelijk bij een soort grot ik ga vast naar binnen en als ik zeker weet dat er niemand is roep ik haar. Als ze er is zeg ik dat ze moet proberen te slapen en dat ik de wacht wel hou ze gaat liggen maar ligt niet fijn 'wat ik begrijp ze ligt tenslotte op de vloer van een grot'. Ik ga opzoek naar mos voor haar. als ik net wat heb hoor ik een knal wat het teken is dat er iemand vermoord is ik schrik en ben bang dat het Lieke (het meisje) is. Ik ren met het mos naar de grot maar daar is ze gelukkig nog, er ligt wel een lijk maar dat maakt mij niet uit. " heb jij dat gedaan?" "Ja" zegt ze trots ik vraag haar hoe en ze begint het verhaal te vertellen " nou toen jij weg was kwam hij ik schrok en pakte jouw boog maar hij zag me niet eens, toen heb ik hem neergeschoten want vroeg of laat had hij mij toch wel gevonden" ik zucht (want ik bedenk me dat als ik iemand was tegengekomen ik geen wapen mee had) en vraag of ze weet met hoeveel we nu nog zijn. Ze wil het net zeggen als er wat omgeroepen wordt "iedereen die er nu nog inzit is goed bezig er zijn er nog maar 4 over namelijk Roxanne Creaver uit District 04, Lieke de Boer uit District 05, Floor de wit uit District 05 en Bart Vermeer uit District 09. "Mooi dan hoeven we alleen hen 2 nog te vermoorden en dan zijn we klaar" zegt Lieke "je vergeet dat er maar 1 winnaar is" zeg ik haar ze kijkt me aan alsof ze wil zeggen dat ze dat wel wist en dat ze gewoon Van plan is mij te laten vallen ... Maar als dat zo is maakt het mij niet uit ze verdient het om te winnen en met haar familie naar District 12 te gaan (district 12 is het winnaars district je hebt er alles wat je nodig hebt, maar het lijkt me dat je daar leeft met een mega schuldgevoel want  je hebt wel veel kinderen vermoord om daar te wonen). Ik leg het mos meer en zeg haar dat ze nu echt moet proberen om te slapen ik maak een vuurtje van de rest van het mos en ga met mijn boog voor haar zitten om haar te beschermen.De hele avond is het rustig het is alsof er niemand is behalve wij maar dat is niet zo. Ineens hoor ik weer een knal Lieke schrikt wakker en ik stel haar gerust. Aangezien ze nu toch wakker is ga ik verder met haar been verzorgen ik haal de kruiden eraf en doe er wat verband wat ik van mijn sponsoren heb gekregen omheen. Ik zeg haar dat het beter is weer uit elkaar te gaan om de laatste te vinden en dat het zo minder erg is om elkaar straks te killen. Ze knikt en gaat het bos in. Ik ga een andere kant het bos in en ga naar een meertje daar was ik me een beetje ondertussen denk ik na. 'Is dit het wel waard iedereen vermoorden en straks bij mijn familie in District 12 te wonen met dat gevoel dat ik iedereen vermoord heb om daar te wonen nee dat is het niet waart mijn familie zou ik wel missen en ik zou best wel kunnen winnen maar ik kan niet tegen dat schuldgevoel al die mensen die hun kinderen enz moeten missen. Ik ga weer verder het bos in en zie Lieke lopen ik laat haar lopen en ga verder het bos in en schiet op een boom pak mijn pijl weer en schiet nog een keer tot ik het niet leuk meer vind ik pak de pijl en nog een pijl en een paar takjes ik breek ze en schrijf van de stukjes het is het niet waard dus stop.