OOTB: [Chapter 1]

5 0 0
                                    

Keii's POV 
"Bye ate Keii. Mamimiss po kita." Paalam ng cute kong pinsan na si Sabrina.
"Bye baby Sab. Mamimiss din kita, kayo ni tita Reth." Paalam ko din habang kayakap si Sabrina.
"Ingat ka Keii sa byahe. Pakamusta nalang sa mama at papa mo." Paalam din ni tita sakin habang pinapakalma sa pag iyak si Sabrina.
"Shh Sab. Ill be back, not now but soon. Tita, una na po ako." Huling paalam ko sa kanila.
"Balik ka dito ha, promise mo." Pahabol ni Sabrina.
"Promise! Bye po." Sabi ko at sumakay na ng kotse.
"Ingat hija." Pahabol ni tita kahit nakasakay na ko sa sasakyan.
I will miss that kid.
*bzzt.bzzt*
[Papa....]
"Hello?" Sagot ko sa tawag ni Papa.
"Anak, asan ka na?" Si papa.
"Nabyahe na po, bakit?"
"Oh nothing nak. Ingat sa byahe."
"Hmm. Kay Pa."
"Okay, Ill hang up."
[Call Ended]

Medyo matagal ang byahe galing dito sa Baguio to Manila. Itutulog ko nalang to.
"Maam, ititigil ko po muna ito sa mini stop. Hindi pa ho ako kumakain e. Okay lang po?" Salita bigla nung driver.
"Ah sige po. Bibili na din ho ako." Sagot ko at itinabi nya yung kotse sa mini stop.
Bago pa ko bumaba, naglotion muna ako dahil tirik ang araw. Sabi kasi ni mama kapag umaga daw at nasa labas ako maglotion daw muna baka daw ako magkacancer sa balat. Mahirap na kaya sumusunod nalang ako sa gusto nila.
Nagjacket na rin ako para safe na din.

Kumuha ako ng chips, drinks, breads and chocolates. Sabihin nyo ng matakaw pero di talaga ako tumataba.
Dinala ko na sa counter at binayaran, napansin ko na tinititigan ako nung saleslady kaya nagtaka ako kung bakit.
"Bakit po yun? May problema ba sakin?" Nagtataka kong tanong. Medyo nagulat sya kaya nagising sya sa katotohanan.
"Ah... eh-- wala. Wala." Nag aalangan na sagot nya. Nagtango nalang ako.
"Thank you Maam, come again." Ngiti saken nung saleslady.
Lumabas na ko at nagbyahe na ulit kami ni manong.
Bat kaya ganun makatingin yung saleslady? Ang weird!

Eliza's POV (Saleslady)
"What is it Eliza?" Sagot nung sa kabilang linya. Si Sir Stanford, mayaman sya at nagpapatulong sya na mahanap ang kanyang anak.
"Ahm. Sir, kasi mukhang nakita ko na yung sinasabi nyong babae." Nag aalangan kong sagot.
"What!? W-where is she!?"
"Ah eh.-- N-nagbili po sya dito sa mini stop namin per---"
"Were on our way there. Sabihin mo saken ang lahat."
"Pero po sir. Di ko p--"
[Call Ended]
-_____________________-
Whatever!

Keii's POV
Hell! Ang init!
"Matagal pa po ba yan?" Nayayamot ko ng tanong. Nasiraan agad kami e hindi pa kami nakakaisang oras magbyahe! Nag over heat daw e tapos flat pa yung gulong. Fuck!
"Sorry maam. Matagal pa ho ito. Wala akong dalang pampalit ng gulong e." Paliwanag ni manong. What now!?
"Ayt! Pano yan!?" Yamot kong bulong.
"Siguro maam mag check in ka nalang po muna sa malapit na hotel dito. Matagal pa talaga eto e." Sabi ulit nung driver. Di nako sumagot lalo akong nayayamot.
"Sakto! Katapat lang pala natin yung hotel." Paliwanag nya ulit. Tumingin ako sa sinasabi nya. Finally!
"Sige manong. Bahala na po dyan." Paalam ko. Di ko na sya inintay sumagot umalis na ako.
Magche-check in ako mag isa.
"Room for one please, one night only." Pauna kong sabi sa babae.
"Nagpareserve po ba kayo ng room maam?" Tanong nya.
"No." Simpleng sagot ko.
"Okay maam. Can I have your ID please?" Tanong na naman nya. Inabot ko yung ID ko pati narin credit card para mabayaran agad.
"Here's the key. Enjoy your stay." Sabay ngiti nung babae. Umalis na ko at tumungo na sa kwarto ko.
"Room 247." Basa ko dun sa susi.
Pinindot ko yung 3 tungo sa 3rd floor.
Tatawagan ko muna si papa baka mag alala sila. Medyo padilim na e.
[Calling......]
"Yes anak?"
"Pa. Ahm. Di po ako makakauwi ngayon kasi..... nasiraan kami. Uhm, pwede po bang pasundo ako dito bukas?"
"Okay. San ba yang tinuluyan mo?"
"Ahm. Stanford's Hotel, Resort and Restaurant ang name."
"Wha---- O-okay nak. Just stay there, susunduin kita bukas dyan ng maaga."
"Wait pa. Are you okay?"
"Yes anak. I-Im fine. Ill hang up. Bye!"
[Call Ended]
Ano kayang problema nun?

Eliza's POV
"Where is she?" Nag aalalang tanong ni Mrs. Stanford.
"Mag hulos dili po kayo Mrs. Stanford. Pero nakaalis na sya at di ko----"
"Meron ba kayong CCTV cameras?" Tanong bigla ni Mr. Stanford. Tumango lang ako at pinakita sa kanila yung monitor.
"Good. Panuod nung tape kanina habang nandito pa sya." Paliwanag nya. Hinanap ko at di nagtagal ay nakita rin.
Gulat na gulat si Mrs. Stanford ng makita nya yun at maluha luha na hawakan ang monitor. Tss, drama.
"GYH 9728." Bulong ni Mr. Stanford.
"Ang alin?" Hagulgul ng asawa nya.
"Plate number ng sasakyan nya. Papahanap natin sila sa mga tauhan ko." Paliwanag ni Mr. Stanford.
"Ok. Ok. Thank God." Pasalamat ni Mrs. Stanford.
"Thanks Eliza for your help." Sabi ni Mr. Stanford at nag iwan sila ng sobre na ang laman ay pera at umalis na.
Tiningnan ko yung laman and tenenen. 10, 000 is a high prize. :)

This Tough Girl (One Of The Boys)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon