Anılar 2

21 2 9
                                    

Multi Can

Can bana sırıtarak bakıyordu.Bende ona:
-Ne istiyorsun?,dedim.Bana
-Seni,diye cevap verdi.Bu sözün ardından ben bir şok geçirmiştim.Bir anda bana sarılıp beni öpmesi bir oldu.Bende onu hızlı bir şekilde geri ittim ve yüzüne bir tokat geçirdim.Can sırıtarak:
-Eninde sonunda benim olacaksın,dedi. O böyle deyince ben de onun suratına bir tokat geçirdim ama o hala sırıtmaya devam etti.Hızlı bir şekilde onun yanından uzaklaşıp Selim'in yanına gidip hiç birşey olmamış gibi oturmaya devam ettim.Birkaç dk. sonra oda gelip oturdu.Birşey söylememesi için dua ediyordum.Dualarım kabul oldu ve Can bu konu hakkında ağzını bile açmadı.Bu olayın duyulmamasını istemememin nedeni Selim bu olayı duyarsa hiç iyi şeyler olmazdı.Birkaç saat daha oturduktan sonra benim uykum geldiği için kalktık.Selim beni eve bırakırken:
-Sedef,beni seviyor musun? diye sordu.
-Elbette,seviyorum.diyerek de cevap verdim ona.Durduk yere neden böyle bir soru sorduğunu anlamamıştım.Onu öpüp arabadan indim.Herzaman ki gibi annem yine evde yoktu.Aslında onun eve geldiğinden bile şüpheliydim.Hemen üstümü değiştirip kendimi yatağa attım.

Sabah okula tek başıma yürüyerek gittim çünkü nedense Selim telefonunu açmıyordu.Açıkçası bu duruma biraz şaşırmıştım.Çünkü ne zaman istesem ona rahatlıkla ulaşabilirdim.Bugün okula tek gitmemin diğer nedeni de Zeynep'in bugün okula gelmemesiydi.Bu gün okulda çok sıkılıcağa benziyordum.Neyse diğer kankam Kayra okula gelicektir.Selim'e de ulaşamıyordum.Bunları düşünürken sonunda okula varabilmiştim.

7-8 SAAT SONRA

Okuldan çıkmış eve doğru yürüyordum.Tam o sırada telefonum çalmaya başladı.Telefonuma baktığımda Selim'in aradığını gördüm ve mutlu oldum.Telefonu açtığımda sadece Selim'in:
-Hızlı bir şekilde evinin ordaki parka gel,dediğini duydum.Aynı anda da telefon suratıma kapandı.Şaşırmıştım,Selim bana bu güne kadar asla bu kadar ciddi ve sinirli konuşmamıştı.Parka doğru koşmaya başladım.Tam parkın girişindeyken Selim'in de orda olduğunu gördüm.Birkaç adımda yanıma geldi ve elindeki şeyleri göstererek:
-Bunlar ne?,dedi.Elindeki kağıt parçalarını aldığımda onların fotoğraflar olduğunu gördüm.Can ve benim Can'ın beni öpmeye çalışırken olan fotoğraflarıydı.Fotoğrafları görünce nutkum tutulmuştu ve Selim'e cevap verememiştim.Selim fotoğrafları yüzüme atarak:
-Bu yaptıklarını ödeyeceksin.Beni aldatmanın sonucunun ne olduğunu göstereceğim sana,dedi.O yürüyüp giderken bense gözlerim yaşlı bir şekilde onun arkasından baka kalmıştım.

Hava kararmıştı ama ben hala eve varamamıştım çünkü eve yürümek için ayaklarımdan ve bacaklarından zor güç buluyordum.Böyle yürürken evin kapısına verebilmiştim. Eve gelince ilk işim Can'ı aramak oldu.Can telefonu açınca daha onun birşey demesine fırsat vermeden:
-Sen ne kadar şerefsiz bir insansın,dedim.Onu aramamın ve ona böyle dememin nedeni Selim'e o fotoğrafları onun vermiş olduğunu bilmem di.Nereden biliyorsun derseniz bunu ondan başka kimse yapmazsa ondan.Bana orada "sen benim olacaksın" demesindenböyle bir şey yapacağını anlamıştım.Hatta bence beni öpmeye çalışmasının nedeni bu fotoğrafları çekmekdi.Can yılışık bir ses tonuyla:
-Demek fotoğraflar Selim'e ulaşmış,dedi.Ben de:
-Senden nefret ediyorum.Ne kadar uğraşırsan uğraş yine de beni elde edemeyeceksin,dedim ve telefonu kapattım.Çok sinirlenmiştim.Sonra yemek bile yemeden başımın ağrısı yüzünden uyudum.

Sabah kalktığımda okula gitmek istemiyordum ama gitmek zorundaydım.Çünkü devamsızlığım diz boyuydu.Aklıma gelen bir fikirle Zeynep'i aradım.
-Alo
-Merhaba Zeynep Nasılsın?
-Ben iyiyim ama sen iyi değilsin sanırım.Sesin kötü geliyor.
-Dün çok kötü birşey oldu.Okula gel sana anlatayım.
-Tamam,ben dün anneannemde kaldım.Ondan yolda buluşamayız ama okulda görüşürüz,bay bay.
-Görüşürüz.

1-2 saat sonra

-İnanamıyorum,gerçekten Selim sana nasıl inanmadı?!Bide bunu ödeticem falan demiş iyice delirmiş,dedi.

Zeynep'e bakarak haklısın anlamında başımı salladım.Hala aklım olan şeyleri almıyordu.Belkide almak istemiyordu.Bilmiyorum,hiçbirşey bilmiyorum.Sanırım bildiğim tek şey zor günler kapıda.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sabah mesaj sesiyle uyandım.Mesaj Kayra'dan dı.Okula birlikte gitmeyi teklif ediyordu.Kabul ettim.Saat 8:30'da evlerimizin yollarının kesiştiği sokakta buluştuk.Birbirimize"günaydın"dedikten sonra konuşarak yürümeye başladık.Birden yanımızda camları filmli,siyah,büyük bir araba durdu.İçinden Selim ve bir ayı gibi adam indi.Daha"ne yapıyorsunuz"demeye kalmadan adam Kayra'yı etherle bayıltıp arabaya bindirdi.Bende bu sırada hem bağarıyor.Hemde Kayra'yı tutmaya çalışıyordum.Selim o sırada beni tuttu,ağzımı kapattı ve:
-Bana yaptıklarını ödeyeceğini söylemiştim.Şuan arkadaşından başlıyorum.İlerde daha kötüleri olacak.Eğer arkadaşına zarar gelsin istemiyorsan kimseye haber verme ve sana atıcağım mesajlarda yazanları harfiyen yerine getir,dedi.Ardından arabaya binip gitti.Ben ise arkalarından baka kalmıştım.

               Ben nasıl bu kadar kötü birini sevmiştim...

♧♧♧♧♢♢♢♢♡♡♡♡♤♤♤♤♧♧♧♧♢♢♢♢♡♡♡♡♤♤♤

Merhabalar herkese ;))) Nasılsınız? Biliyorum uzuuuuuuuuun süredir bölüm atmıyorum.Bunun için çok üzgünüm ama bir iyi haberim var.Biliyorsunuz okullar kapanıyor ve yaz tatiline giriyoruz.Umarım hepinizin karnesi istediğiniz gibidir.Ne diyodum ben hee hatırladım.Yaz tatili dolayısıyla artık çok çok bölüm atabileceğim.Neyse lafı fazla uzatmayayım(zaten uzattım)Anılar 3'te görüşmek üzere.Hoşçakalın.Öpüldünüz.😗😘💋

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 14, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bir Kızın HayatıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin