Our Complicated Love Story

Chapter 6

Bryan's POV

Lintik na James yun!!kung hindi lang talaga dahil sa libre hindi ko susundin yung ungas na yun eh..

Nandito ako ngayon sa parking lot para pumunta dun sa instrument shop na sinasabi ni James.Tsk..hindi ko pa 'man din kabisado ang lugar na 'to kaya nagtanong pa ako dun sa aleng nagtitinda sa tabi ng kalsada.Bumaba muna ako ng sasakyan para makausap ng maayos yung ale.

"Hhmmm,excuse me po?" I called her

"Ano yun ijo?"

"Alam nyo po ba kung saan yung malapit na instrument shop dito?" tanong ko dun sa ale.

"Anong instrument shop?" takang taning niya

"What I mean po is yung tindahan ng mga gitara?"mukhang 'di nakakaintindi ng english si ale

"Ijo,pwede bang mag tagalog ka?hindi kasi kita maintindihan eh"sagot ni ale

"Kung alam nyo po yung daan papunta sa bilihan ng mga gitara malapit dito??ang sabi po kasi nung kaibigan ko,meron daw po dito"I said politely,even though I'm a little bit jerk.I still know the word respect.

"Ah yun ba?dumeretso ka lang tapos pagdating mo dun sa kanto ay lumiko ka sa kanan tapos diretso lang ulit.Doon mo makikita ang tindahang yun" sagot nya sa tanong ko.

"Ah ganun po ba?sige po salamat po"I said then I go back to my car.

Like what that lady said,dineretso ko ang kalsadang to.Pagdating ko sa kanto ay liliko na sana ako nang biglang.....

*peep peep*

Bumaba ako ng sasakyan at nakita ko ang tatlong batang lalaki na muntik ko ng masagasaan.

"Ok lang ba kayo?naku pasensya na ha?"

Hindi nila ako pinansin dahil nakatuon ang atensyon nila dun sa isang batang lalaki na hawak-hawak ang tyan nya.Sh*t!!!kasalanan ko 'to eh!!!stupid Bryan,stupid!!

"Halina kayo,dadalhin ko kayo sa ospital!" sabi ko sa kanila

"Ayos lang po kami,sadyang masakit lang po ang tyan namin dahil tatlong araw na po kaming hindi kumakain" sabi nung isa sakanila,I bet sya ang pinaka-bata.

W-wait,3 days?!

"Ano?!tatlong araw na kayong hindi kumakain?!teka,nasan ba ang mga magulang nyo?!" tanong ko sa kanila

"Hindi na po namin alam kung nasaan sila"malungkot na sabi nung isa

Tsk..bakit ba napaka-iresponsable ng mga nagiging magulang ngayon?!they don't know how to face the consequence of their action.Nilibot ko ang paningin ko sa lugar na ito,luckily I found a small eatery.

"Sumama kayo sakin" I said but they just stare at me and I can see hesitation on their eyes.

"Don't worry,hindi ko kayo sasaktan"

Sumama naman silang tatlo sa akin papunta doon sa karenderya

"Pili na kayo ng gusto nyong kainin"

Nakita ko ang saya sa mga mukha nila.Tinuro nila yung mga gusto nilang kainin tapos binayaran ko na, pumunta kami sa isang table.Maya-maya lang ay sinerve (serve) na yung mga pagkain.Kain lang sila ng kain,habang ako ay nakangiting nanonood sa kanila.

"Kuya gusto nyo po?"

"Ah hindi na busog pa naman ako.Sige lang,kain lang nang kain"ok I actually lied,hindi pa ako kumakain ng breakfast.Kasalanan ni Dylan!!

Nang matapos silang kumain ay nagpasalamat sila sakin.

"Salamat po talaga.Maraming salamat!"they said in chorus.