4. bolum

316 6 10
                                    

1 hafta sonra
Beni eve bıraktıktan sonra hicbirsey soylemeden gitmisti. O yabanciyi tanimiyodum ama sanki taniyormus gibi hissetmistim. Talhayla o gunden sonra konusmamistim ama benimle konusmak icin elinden gelen herseyi yapmisti. Bugun beden egitim dersimiz vardi. Hizlica esormanlarimi giyip asagi indim. Annemi optum ve tabiki biricik kucuk kardesimi . Onun hastaligi yenicegini biliyordum cunku o benim kardeşimdi. kahvalti ettikten sonra Cantami aldim. Ve otobus duragina kadar muzik dinledim. Otobuse binip okula gelene kadar Telefonumdan baska hickimseye bakmadim cunku hickimseyi umursamuyorum. Okulda hemen sinifa gittim. Sirama bir guzel yayildim. Hemen yanima talha geldi. Kulakliklarimi taktim ama kulakliklarimi cikartti ve ben tekrar taktim tekrar cikardi ve
Ben:sen ne yaptigini saniyorsun yine ne yalanlar soylemeye ya da kime yalandan sevgili oldugumuzu soylemeye geldin. Diye bagirdim.
Talha:bi sakin olurmusun. O gun cafede seni takip eden biri vardi ve surekli seni gozluyordu. Ve bende dusundum ki senin benim sevgilim oldugunu sanirsa pesini birakir özur dilerim.
Ben:simdi ne bekliyosun seni Affetmemi hatta sana tesekkur edip boynuna atlamami falan mi kalk git yanimdan bir daha senle konusmak bile istemiyorum.
Talha: ozur dilerim bqna bagir cagir kiz ama senden uzak durmami bekleme. Kendimi sana affettircem diip gitti. Bana deger verdigini zaten biliyordum ama bu kadar tahmin etmiyordum. Ona bir ara platoniktim ama artik degilim yonede onu gorunce kendimi kotu hissedyorum. Okul yine ayniydi tabi ki mektuplar mesajlar fazlalaşmıştı. Hepsinde ayni sey yaziyordu. "SEN ZATEN BENIMSIN" artik mektuplar icin endiselenmemeye baslamistim . Cunku artik umursamiyodum. Son derste bitmisti. Bugun hickimseyle Tek kelime dahi etmemistim her tenefus kahve icmistim. Cantami aldim. Okul kapisina dogru yurumeye basladim. Ara sokaklardan biraz yururken bi grup kavga ediyordu. Onlara hic bakmadan yanlarindan gecerken lan burcin benim sen kafana bunu sok dedi biri ismimi duyunca bakma geregi duydum . Dikkatlice baktim. talha ve arkadaslari , diger siyah giyimliler az once o sozu soyleyen ve talhaya vuran cocukta kapuson vardi ve sadece sip siyah gozleri gozukuyordu. Durun diye bagirdim. Basladim bunlari ayirmaya ve talhayi kapusonlu cocugun elinden almaya calisirken yuzume bi yumruk yedim. Basim donmeye Başlamıştı. Bian yeri opme teoremini gerlestirecegim sandim. Ama bir cift kol beni tutmuştu. beni direk kucagina aldi. Sonrasi karanlik...
Basimin feci bir sekilde agrimasiyla uyandim. hayvan nasil yumruk attiysa. Neyse ki kendime gele bilmiştim . Yatak, bu oda yabanciydi heryer mavi ve siyah di oysa benim odam sarı siyahti. Hemen yataktan kalktim. Merdivenleri adimlamaya basladim. Asagida tonton bir teyze vardi ben cikis nerde aceba diyince dur kizim plumu ple sey once biseyler ye. Ben ne kadar ac olsamda suan onu umursuyacak degildim. Yok sagolun benim hemen eve gitmem lazim Dedim. Parlomantodan cekedimi verdi. Hemen evden uzaklasmaya basladim. kafamdaki soru isaretleri ; beni kim buraya getirdi ya da bu ev kimin bu evin heryerini ezberlemek istercesine baktim. Arkami hızlıca donup oradan uzaklastim. Eve gelir gelmez hemen yuzume baktim hafif elmacik kemigim morarmisti. Elimi yuzumu yikadim hizlica usumu degistirip yatagima bir guzel yayildim. Gozlerimi kapattigim gibi karanlık. ....................
Sabah erkenden kalkmıştım dun eve geldigimden beri uyuyordum. Hemen elimi yuUmu yikadim sqclarimi duzlestirdim yuzumdeki hafif kizarik ve morluklari kapaticiyla kapattım. Cantami Hazirladigim gibi asagi indim kahvalti etmedim cunki sabahlari yemek yiyemiyordum. Hemen spor ayakkabimi giyip ciktim. Bugun otobuse binmek istemedim yurumek istedim. Hizlica yururken bi yandanda sarki mirildaniyordum. Sagimdaki duvardaki cizimler renkli oldugu icin ilgimi cekti onceden bisey varmiydi diye dusundum ama yoktu. Gokkusagi renklerinin hepsi ic ice gecmis ve altinda "Güzelim bu kalp sana hasta " yazisina takili kaldi gozum ardindan altinda rengarenk yazqn "BURÇİN'İM' İ fark ettim. Aceba benmi diye sordum sonra onemsemedim sonucta dunyada birsuru burcin ismi var. Ama insan sormadan gecemiyo Onemsemeden yoluma devam ettim. Hizlica yuruye yuruye okula varabilmistim sonunda . Sinifa dogru yurudum siramin uzerinde kocaman bi pasta ustundede "Bu kalp sana hasta BURÇİN'İM" dogumgunun kutlu olsun melegim yaziyordu anlasim ki yoldaki yazida banaydi. Siniftaki herkes bana korkarak bakiyolardi . Hemen bagirdim kimse gormedimi diye ama kimseden cit cikmadi pastayi alip disari ciktim okulun ortasinda bagirdim . Kimsen insan gibi cik karsima bunlari yapmaya cesaretin var ama karsima cikmayami cesaretin yok. Ya karsima bidaha cikmiycaksin diye bagirdim gerizekali diyip pastayi firlattim. Adeta sinir krizi geciriyodum . Asli kosarak yqnima geldi ona sarildim ve hemen sinifa gittim cantami kaptigim gibi kosarak okuldan uzaklastim herzaman ki yerim olan ucurumun kenarina geldim. Surekli dusundum bu sapik hicbir zaman pesimi birakmiycak. Surekli oturdum. Saate baktim artik oturmaktan yorulmustum ve usumustum. Kalktim xaten hava da kararmisti. O kadar zaman gecmis ama ben surekli oturdu. Hizlica ara sokaklardan yurumeye basladim. Bi dar ara sokaga girdim. Arkamda birini hissettim. Adimlarinin sesini duyuyordum cunki aldirmadim hizlica yurudum. Sonra "burcin bekle" diye seslendi. Oldugum Yerde buz kestim once olayi idrak ettim ya ben degilsem ya baska burcinse sonra dedim ki kendi kendime sokakta sadece ikimizin ayak sesleri var. Yavasca arkami dindum ne istiyosun benden dedim. O hece siyahi gozleriyle bana bakti sanki gozleri bana biseyler anlatmak istiyormus gibiydi. "Basin sagolsun dedi" ne diyosun sen be dedim bogazimi yirtarcasina bagirdim. Çınar dedi ve sustu ne cinarmiydi sacmamaliydi benim kardesim daha cok kucuktu. Oyle bisey yoktur yalan soyluyodur .
Yalan soyluyosun dedim yine bana aci cektirmek istiyosun. Hayir burcin dedi. Ben sana neden aci cektirmek istiyim dedi . Yalan Soyluyosun gidip kareesimi gorucem ve sapasaglam oyu oynuyodur. Dedim hemen kosarak otobus duragina gittim.otobus duraginin onunde siyah bir lamborghini durdu. Penceresini acti onu gece siyahi gozlerinden tanimistim . Bin dedi binmiycem gitsene hem yalan soyluyosun hemde arabana binmemi bekliyosun hemde seni tanimiyoken dedim. Burcin bin su arabaya bu satte 1 satden 1 saate gecer otobus dedi. Sanane dedim. Ben madem yalan soyluyorum cabucak ogrenmis olursun dedi. Usumustum kapiyi actim ve bindim. Son surat cinarin tedavi gordugu hastaneye surdu arabayi hasyanenin onune Park etti ve oda benimle geldi bende dedim ki sana gerek yoktu bence var dedi asansore bindik. 8. Kata geldigimizde indik ve direk cinarin odasinin onune dogru yol aldik. Kapinin onunde aglayan annemi gordum yok olmazdi olmamaliydi . Olamazdi. Hemen kostum annemi tuttum. Anne dedim burcin cinarimiz dedi. Ne diyosun anne dedim. Burcin öldü o dedi. Ne dedim annemi biraktim bagira cagira aglamaya basladim. Kosarak merdivenleri indim. Hastaneden ciktim asfalta gelmistim. Duduk sesi duydum sagima baktim . Kocaman bir yuk kamyonu bakakaldim. Cok az bir mesafe kala aramizda biri beni kollarina cekti. Kimin cektigine bakmadan o kisiye sarildim. Agladim kollarinda baktigimda beni kimin cektigine gece siyahi gozluyu gordum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 30, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

hayatımın sapığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin