Another World [Draco Malfoy Fanfiction]

002

Hier is weer een nieuw hoofdstuk, I hope you like it. Enjoy! 

~

Ik loop door een overvolle trein op zoek naar een plekje. Als ik langs een volle coupé loop hoor ik opeens mijn naam. "Hey Sarah! Kom je bij ons zitten?" Ik draai me om en zie Cho zwaaien. Ik loop naar haar toe. "Hey Cho! Ja tuurlijk, lijkt me gezellig!" Antwoord ik en ik geef haar een knuffel. Samen met Cho ga ik de coupé binnen. Luna, Emma en Jessica zijn er ook al. Zij zitten bij ons in het derde jaar van Ravenclaw en zij slapen bij ons op de slaapzaal. "Hi everyone!" Zeg ik en ik zwaai. Ze zeggen hoi terug en we gaan zitten.

De hele treinreis lachen we, eten we en we vertellen verhalen over de vakantie. Nadat het snoepkarretje is langs geweest, zeg ik tegen de meiden dat ik mijn gewaad ga aan doen. Ik loop de coupé uit en loop naar de toiletten. Onderweg loop ik langs de coupé van Draco Malfoy en zijn vrienden. Snel kijk ik weer weg en loop verder, hun gelach nog na galmend. Ik kleed me om en loop een beetje doelloos door de trein. Plotseling bots ik tegen iemand op. "Hey, kun je nie.. Oh sorry, ik zag je niet." Ik sta op en kijk recht in de grijze ogen van Draco. "Sinds wanneer verontschuldigt een Slytherin zich?" Vraag ik verbaast. "Ik mag ook wel eens iets goed doen voor deze wereld." Grijnst hij. "Fijn voor je. Maar als je het niet erg vind ga ik nu weer verder." Zeg ik en ik loop terug naar mijn coupé.

Ik zie dat de meiden wat Chocolate Frogs en Every Flavour Beans voor mij hebben over gelaten. "Hey, waar bleef je zo lang?" Vraagt Cho, gelijk nadat ik de deur gesloten heb. "Ja sorry. Ik kwam Malfoy tegen." Zeg ik zuchtend. "Waarom staat hij nu naar binnen te kijken?" Vraagt Luna, die naar de deur staart. Ik draai me om en zie hem nog net weglopen. "Geen idee. Ik ga wel even kijken wat er aan de hand is." Zeg ik en ik loop (weer) de coupé uit, de kant op waar ik Draco voor het laatst zag. "Draco, wat is er?" Vraag ik, terwijl ik mijn best moet doen om hem bij te houden. "Omd-" Zijn zin word onderbroken doordat de trein met een harde klap tot stilstand komt. "Hoe komt het dat we niet meer rijden? We zijn nog lang niet op het station!" Zeg ik. "Geen idee. Misschien is er iets stuk." Zegt Draco. Opeens knipperen alle lampen aan en uit. Ik zie een donkere gedaante op ons afkomen. Ik loop langzaam achteruit zonder mijn ogen van de gedaante af te halen. Draco ziet het ook en loopt ook naar achter. Ik val achterover en stoot mijn hoofd hard tegen de muur van de trein. Zwarte vlekjes dansen voor mijn ogen. De zwarte gedaante zweeft nu boven mij, alles voelt heel koud aan en het lijkt net alsof ik nooit meer gelukkig kan worden. Het word zwart voor mijn ogen en ik val op de grond.

~

Ik word wakker en ga rechtop zitten. Ik zie dat ik op de Hospital Wing (Ziekenzaal) lig. Naast mij staan professor Flitwick, professor Snape en professor Dumbledore. "Wat is er gebeurt?" Vraag ik. "Je bent aangevallen door een Dementor. Zonder meneer Malfoy had het veel erger kunnen zijn." Antwoord professor Dumbledore. Ik kijk langs hem en zie dat Draco door Madame Pomfrey wordt geholpen. Ik kijk weer naar Dumbledore. "Wat is een Dementor?" Vraag ik. "Een Dementor is een niet-menselijk en donker schepsel, beschouwd als een van de vuilste bewoners van de wereld. Ze voeden zich met menselijk geluk, en kan dus leiden tot depressie en wanhoop voor iedereen in hun buurt, Ze worden vaak aangeduid als 'ziel-zuigende duivels'." Zegt Dumbledore. "Oke, gezellig." Zeg ik droogjes. Madame Pomfrey loopt naar me toe en geeft me een stuk chocolade. "Eet maar. Het zorgt ervoor dat je je weer beter voelt." Zegt ze. Ik neem een hapje van de chocolade en ik voel me gelijk wat blijer.

Even later worden Draco en ik uit de Hospital Wing ontslagen. We lopen de Ziekenzaal uit als ik hem tegen houd. "Nog bedankt voor wat je voor me hebt gedaan. Professor Dumbledore heeft het me verteld." Zeg ik. Hij knikt en loopt zonder iets te zeggen verder. "Wacht nou! Ik meen het!" Roep ik. "Wat is het nou met jou? De ene keer doe je super aardig tegen me en de andere keer doe je alsof ik een stinkende rat ben! Ik heb wel gehoord wat je tegen je vriendinnen zei. Ik snap het niet, vertel me het alsjeblieft." Zegt Draco, bijna smekend. "Ik weet het ook niet." Zeg ik bijna fluisterend. Weer knikt hij en loopt hij weg. Deze keer houd ik hem niet tegen. "Ik weet het ook niet." Zeg ik tegen mezelf.