Proloog

72 7 6
                                    

Liefste Dagboek,

Ik vond dat het tijd was om mijn verhaal eens neer te pennen. Mijn naam is Riley en ik ben momenteel 16 jaar oud. Ik leef alleen in een boomhut in een bos aan de rand van de stad. Mijn ouders? Zij hebben me drie jaar geleden opgegeven voor een experiment. We zaten met lage inkomsten en hadden dringend geld nodig, en dat was de enige uitweg. Ik heb ook nog een broer maar die is vast bij mijn ouders.

De dag dat het allemaal gebeurde was toen ik in het laboratorium zat waar het experiment zou plaatsvinden. Ze waren allerlei tests aan het uitvoeren totdat er opeens iets misliep. De wetenschappers hadden de verkeerde vloeistoffen gebruikt en er ontstond een ontploffing.

De twee wetenschappers hadden een gasmasker op dus zij hebben er geen last van gehad. Ik daarentegen... Zodra ik het gas inademde begon ik me raar te voelen. Enorme pijn ging door mijn lichaam en ik kon me zo lostrekken uit de stoel waar ik vast in zat. Wat veel kracht eiste, maar het was zo snel gebeurt.

Gabriël, één van de wetenschappers, liep naar een andere kamer om iets te gaan halen om me mee te verdoven. Ik wou wegrennen maar de andere wetenschapper hield me tegen. Zijn naam was Dean. Hij keek me vol medelijden aan en nam een pen en een stukje papier.

Hij schreef daarop wat hij me wilde vertellen. Als hij ging praten had hij zijn mondmasker moeten afhalen dus deed hij het maar op die manier. Wanneer hij klaar was met schrijven overhandigde hij het papiertje. Voordat ik het kon lezen gebaarde hij dat ik moest weglopen. Waarschijnlijk omdat Gabriël terug kwam.

En dat deed ik. Ik liep weg en toen ontdekte ik dat er iets goed mis was. Het lopen ging veel makkelijker en ik had geen moeite met mijn conditie.

En toen dacht ik aan een plek. Een plek waar ik toen wenste te zijn, helemaal alleen, rustig, weg van alle ellendigheid...

Ik dacht aan een bos en opeens werd ik geteleporteerd naar... Ja, je raad het al; een bos. Eenmaal ik daar was griep ik meteen naar het papiertje van Dean. Ik begon luidop te lezen.

"Riley, dit waren dus de risico's die gebonden waren aan dit experiment. Mijn collega vermoord me vast als hij erachter komt dat ik je heb laten gaan maar ik verzin wel een smoesje. Ik weet goed wat er te gebeuren staat maar ik geloof erin dat je dit onder controle kan krijgen. Je hebt je telefoonnummer bij het begin van dit experiment moeten geven dus ik houd je op de hoogte hoe het verder met je moet."

En nu zit ik hier. Ik heb in die drie jaar niets van Dean gehoord. Hij had wel één keer gebeld om me te vertellen dat ik zo snel mogelijk weg moest gaan maar ik vertelde dat ik dat al had gedaan. Mijn bovennatuurlijke krachten heb ik zelf onder controle moeten zien te houden. En nu is het tijd voor een nieuwe wending. Ik heb besloten om een nieuw leven te beginnen. Want morgen is het mijn eerste schooldag sinds het incident.

---

{A/N: Heyyo! Eerst en vooral wil ik jullie bedanken om de proloog te lezen, hihi. Als jullie dit boek lezen, wees dan zeker dat je stemt op dit hoofdstuk. En misschien *puppy oogjes*, een reactie achterlaten? En als jullie mensen kennen die dit boek ook wel zouden leuk vinden mogen jullie het hen altijd laten weten! Stay Fabulous! ❤️}

Secret PowersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu