Ve ertesi gün olmuştu. Ben meraktan catlicaktim.Hemen okula gittik.Öğle arası onlarla yine ordaki parkta buluştuk.Bu sefer onlar orda bekliyordu.Biz yanlarına gittik ve Berkle konuşmaya başladık.
Ben:ee kararını verdin mi?
Berk:Bak uzulmeni istemem ama...
Ben:Ne ama.
Berk:Ya işte ben başkasından hoşlanıyorum,seni sevmiyorum.
Ben o seni sevmiyorum lafını duyunca hayallerim yıkıldı. Hemen arkamı dönüp ağlaya ağlaya koştum,nereye giycegimi bilmezcesine.Nefes alamiyordum sanki.Nedense artık.Herşey çok sevmemden dolayıydı.Yine olan bana olmuştu kısacası.Heyecan mı hissettiğim,nefret mi yoksa aşk mı hangisi?Hepsi vardı bende.Bu an anladım. Çok sevmek can acitiyormuş.Ağladım ve ağladım. Sonra kızlar yanıma geldi.Sakin ol ve kuzum.Sana erkek mi yok.Ama siz anlamiyosunuz ben sevmiştim onu.dedim ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ettim . Arkamı dönüp baktığımda Berk geliyordu.ve hemen kalktım ve başka yere gitmeye başladım. Oda koştu,ve hemen kolundan tutup;
-Bak bana çağla ne benim yüzünden aglamana gerek var nede başkası.
-Ama ama sen anlamadin ki benii.
-Ama cagla'aa.
