Her başlangıcın bir sonu vardır. Belkide zordur bazı sonlar bazı duygular acıdır insan kabullenemez. Hepimizin hayatında olmuştur bu. Eğer diğer yazdığım 3 bölümü okuduysanız benim nasıl bir düşünce dünyasına sahip olduğumu biraz anlamışsınızdır. İnsanları fazla önemsemesemde benimde bir zamanlar duygularım, hislerim vardır. Şimdi böyle standard bir insan hemen kesin sevilmedi hiç gibi yargılar düşünebilir ama öyle bir şey olmadı benim hayatımda. Ben bir kadın tarafından da sevildim bir kadın tarafından da terk edildim bir kadından da vazgeçtim. Yani çoğu duyguyu gayet doruklarına kadar yaşamış birisiyim. Zaten bu duyguları yaşamamış insanların konuşup insanlara akıl vermesini çok saçma buluyorum. Hepimizin bir vazgeçilmezi vardı bu hayatta çok sevdiği ve bir gün asla ayrılmayacağını düşünür buna dayanamayacağı gibi kanılara kapılırdık. Ama hala hayattayız nefes alıyoruz , her sabah gözlerimizi açıyoruz, her sabah bir yudum daha umutsuzluğa yol alıyoruz. Yani dayandık ayrılıklara sonlara...
Duygularım içinde kabullenmekte en cok zorlandığımdır aslında ayrılık kabul ediyorum bende bu süreçte kalıcı yaralar aldım, çıkmaz sandığım sokaklara girdim ama bir şekilde çıktım o sokaklardanda. İlk başta onemsemedigim insanlar diyordum ya sizlere işte o insanlar bu yüzden önemsiz oldu çünkü ben o sokaklarda titreyip kendi içinde ağlarken hiçbiri bana elini uzatmadı. Şimdi siz olsanız önem verir misiniz insanlara? Iste ben onemsemem. Ayrılıkta bana en çok dokunan nokta asla unutamam. Bir bağ oluyordu sevdiğiniz insan ile aranızda ve bu bağ istemeden kopunca baya bir iz bırakıyor. Sol tarafımın en derinlerinde böyle kaldı işte. Bir süre penceremden içler çektim mutlu gördüğüm insanlara ama bunuda atlatınca farkına vardım. İnsanları ne kadar seversek sevelim bir noktadan sonra o sevgi bitiyor. Belki bu 1 ay belki 1 yıl. O sevginin yerini kendi çıkarları alıyor insanın ve bir süre sonra ayrılık oluyor ilk başta iki taraf üzüldü gibi gözükse de asla unutmayın kim daha çok severse o kadar acı çeker. Bana kalırsa sevmeyin kimseyi ben bir insanın sevgisine değecek bitisi görmedim. Pardon gördüm ama o kişide beni en fazla yaralayan oldu. Her zaman böyle boğuşuyoruz eğer sizinde bir hikayeniz varsa gömün toprağa mezardakiler konuşmaz...
