021

115 7 0
                                    

JIMIN

Ive observed kanina, Suga hyung was quite... quite. Literally quite.

Parang walang reaction kahit na tawang tawa na yung iba.

Dko nalang pinansin. Tsaka kung nababahala man siya key Seul oh ano..

Dapat wala lang sa kanya kasi sinabi ko na din sa kanya lahat

*flashback*

"Jimin can we talk." sabi niya habang nagpapahinga pa yung iba sa room nila kasi magdedebut na kami soon

"Sure, about what?" sabi ko. Umupo naman siya sa tabi ko habang hawak hawak yung phone niya

"Tungkol to kay Seulgi, May nararamdaman ka pa ba sa kanya?" tanong niya

"Hyung. Alam mo naman pinagdaanan namin ni Seulgi dba? I fought for our love,

I did every thing I could do,

I even,  "almost" gave up my life when she left me...

Maybe I cant hide the fact na I still do  love her so much..

Pero Hyung, Tama na yun. Ive had enough.

I cant take the pain anymore..

Plus She didnt even bother fighting with me.

She gave up on me. On us" sabi ko na may pait na ngiti

"Good. Wala pala tayong problema eh." sabi niya

"Bakit naman??"

"Jimin.. I think I love Seulgi." sabi niya

All my anger suddenly rise up pero pinipigilan ko.

I should let her go.

"Hindi naman siya mahirap mahalin eh." sabi ko

"Youre right." dagdag niya

"Sige Jimin, I should go now. I still have to fetch Seulgi." sabi niya tsaka I nodded

As hyung left, I then let out all of my tears.. I continued quitely sobbing for almost an hour

Ganyan kadaming luha ang kaya ko if were talking about her.. until someone approach me

"ChimChim??"

"T-taehyung?"

----------------------

SUGA

Im sorry Jimin.. But I have to do this.

------------------------------------------

REALITY HURTS [SEULMIN FF]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon