PROLOGUE~
________________________________________________________________________________
Naramdaman mo na ba yung feeling na gustong-gusto mo makuha yung isang bagay?
Yung tipong kahit natatapakan ang pride mo eh..
Wala kang pakiealam?
Lahat ng lalaki nagkakandarapa makuha lang ako.
Ang titulong “MINE” nila sa’kin..
Pero ang saklap lang kung yung taong kaisa-isang ginusto ko simula ng pinanganak sa mundong to ay..
KINAMUMUHIAN AKO.
Parang gusto ko nalang maging sakdalan ng panget kaysa ganito na nasa akin ang lahat..
Pero wala naman SIYA sa’kin..
Ang hirap kasi isipin eh.. Kung ano ba ang kulang?
Ano ba ang mali?
Dahil ba sa pagiging playgirl ko?
Ang naging epekto ng sakit na naramdaman ko..
Dahil sa umasa at pinaasa ako ng mga bagay na pinakita niya?
Ang sakit ng nakaraan..
Na patuloy na sumisira sa kasulukuyan..
Bakit.. siya rin naman ah?
Isa siyang DAKILANG CASSANOVA..
Bakit bukod tanginG ako lang ang ayaw niya?
Ganun na na ako nakakadiri?
: (
DEFINE SPECIAL SA ISANG TAO.
Sabi nila special ka daw sa isang tao kung ibang tao siya pagdating sa’yo. Kumbaga a different side of him na sa sa’yo lang niya pinapakita?
But should I thank him for the way he’s treating me?
Kung ako lang naman ang tintuturing niyang hangin..
At sa’kin lang siya parang bato na walang emosyon?
Isa lang alam ko.
DETERMINADO AKO.
Mabalik ulit yung dati..
Until someone came along..
Ewan ko kung gulo at perwisyo lang ba ang dulot niya sa buhay ko..
O isa siyang BLESSING IN DISGUISE..
Kasi..
Bigla ko nakuha yung atensyon ng taong gusting-gusto ko?
Isa raw sa pinakamagandang marinig sa taong mahal mo eh ang mga katagang
“...but I love you.”
Sinong magaakalang ang simpleng pagkakaiba ng ayos ng mga salitang ito ay pwedeng makadurog ng damdamin mo tulad ng mga salitang toh..
“I love you but..”
Ang laki ng pagkakaiba di’ba?
Basta pag ako sinabi ko yan..
NO BUTS…I LOVE YOU.
________________________________________________________________________________
#feelingwriter~
