Hey Mr.Frank! (formly ILYTLM) EDITING!!

Chapter 8: last day.

(A/N salamat po sa mga nagbabasa! super thank you kahit na ang silent nyo! hahah. vote and comment din pag may time! ;) short update lang po ito.. cel lang ginamit ko..lowbat ako ehh.. ^^v)

CHAPTER EIGHT

Sharlene's POV

Wala masyadong nangyari sa 2nd day at 3rd day ng Outreach program..Ganoon lang din ang proseso ng Program and thankfuly successful naman those last few days. 4th and the last day na ngayon.. ang bilis talaga ng mga panahon.. half day lang ngayon kasi ngayon hapon mag papaparty si Prof. Padilla dahil for sure daway successful ang Outreach Program ani nya.

At dahil sa Init ngpanahon ngaon, napagod ako, may migrane pa naman akokayaminabuti kong umupo na muna dahil sa sakit ng ulo ko. Sinubsob ko muna ang ulo ko sa lamesa para makapaghinga kahit saglit man lang.

Nakatulog na sana ako, kaya lang biglang nagising ang diwa ko nang may maramdaman ko sa braso ko! Agad bumukas ang mga mata ko at napadami ang mura dahil sa takot.

Tae..sino kaya tong humawak sa braso ko!! Nanginginig na ako.. sino kaya to..baka ano na ang gagawin nito saakin. Buti nalang at nago-boxing din ako, hindi ako expert pero marunong naman ako. Susuntokin ko na sana siya pero bago pa maglanding ang kamao ko sa braso niya ay napatigil ako.

SI NASH PALA! Nakita kko namang nanlaki ang mga mata niya dahi sa muntik ko na siyang masuntok. Napatingin naman siya sa kamao ko kaya binaba ko na ito. Shite. Nakakahiya yun!

"Nashhhhh! Ahhh. Tinakot mo ko hah! Kala ko kung sino..."sabi ko at napahawak ang isang kamay ko sa may dibdib ko.

"ayy. Sorry naman."sabi nia at tinawanan ako tapos umupo sa bakanteng upuan katabi ko. PERO tama ba ang narinig ko? Si Nash? nagsorry? Yang Mr. Frank na yan?! End of theworld na ba? Okay, Im being over dramatic. 

"marunong ka pala mag sorry? Haha." I said in a sarcastic voice. Hindi pa kami close, baka ano na ang iniisip niyo diyan! Siya ang kusang lumapit saakin! AT hindi naman ako ganoon kasamang tao gaya niya.

"ahhh..ehhh.. "sabi niya habang napakamot sa ulo niya    "iwan ko sayo..kunin mo na nga lang to.. Alam mo na kung ano ang gagawin diyan." sabi niya sabay lapag nung whatever it is sa lamesa at sinundan ko siya ng tingin nang nagwalk out siya. Tingnan mo nga naman. Bipolar talaga!

At nung nawala na siya sa paningin ko, isu-subsob ko na sana ang ulo ko ulit sa lamesa nang napasin ko ang inilagay niya dun.... Sandwich, tubig at gamot. Ewan ko pero para akong baliwna hindi mawala sa mukha ang mga ngiti. Si Nash ba talaga yung kausap ko kanina? O baka naman End of the Wold na talaga ah?! 

___________________________

Nash' s POV

ewan ko kung ano ba tong nangyari saakin.. hindi ko nga alam kung bakit ko yun ginawa kay Sharlene.. pero sa totoo lang mabait naman talaga ako, kaylangan ko lang talaga magpakatigas para hindi na ako ma bully..

Peru kapag kasama ko si Sharlene, parang I'm just being myself... maybe there's something special about her.. na curious talaga ako sa kanya.. ano bang meron sa kanya at bakit ang saya ko kung kasama ko siya.

Ayy ewan koooo! Erase na nga muna to...