Ο κολλητος μου;;

Κεφαλαιο 12

Αφού ετοιμαστηκαμε κατεβηκαμε κάτω και τα αγόρια έλειπαν.

-"Εγώ λέω να πάμε σε κάποια καφετέρια" είπα όταν πείρα τα κλειδια του Audi μου

-"Συμφωνώ"

Μπήκαμε στο αυτοκινητο και σε λιγοτερο απο 15' ειμασταν εκεί. Βρήκαμε εύκολα τραπέζι και κατσαμε.

-"Για πες τι γίνετε με τον Δυονηση"

-"Τι να γίνει ρε Κρυστη;;; Ουτε σημασία δεν μου δινει"

-"Εμας αλλη εντυπωσει μας δίνετε"

-"Μελινα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Μόνο για να περνάει καλά με θέλει και τίποτα άλλο"

-"Οποτε τα γκομενικα μας είναι σκατά. Αφρο πάρε τις αλλες 2 να έρθουν εδώ"

-"Έχω στείλει μύνημα και θα είναι εδώ και οι 2"

Μετα απο λίγο φανικαν

-"Γεια" είπε η Ζωή με κάτι μούτρα έως το πάτωμα

-"Τι επαθες;" είπα ενω δεν είχα αλλάξει στάση

-"Χωρισα"

-"Και εσύ;" ρώτησε η Μελίνα γουρλονοντας τα ματια

-"Γιατί ποιος αλλος;"

-"Εμείς" είπε η Αφρο ενω έπινε αλλη μια γουλια απο τον καφέ της

-"Αμμ κορίτσια κοιτάξτε λίγο στην πόρτα" κατευθείαν γυρισαμε όλες μαζί και ηταν τα αγόρια

-"Δυονησης, Αχιλλέας, Ντίνος, Αλεξ και Μαξ"

-"Μην τους δώσετε σημασία θα φύγουν"

-"Δεν νομιζω Κρυστη έχει μονο ενα αδιο τραπέζι δίπλα μας και ερχοντε προς τα εδώ"

-"Οκ τοτε θα κάνουμε πως δεν ειναι εδω" μιλούσαμε για άσχετα πράγματα μέχρι που ήρθε ο σερβιτόρος και μας άφησε 5 μπουκάλια μπίρα

-"Μαα δεν παραγκειλαμε"

-"Είναι κερασμενες απο τα αγόρια σε αυτό εκεί το τραπέζι" είπε και κοιταξαμε. Μας κοιταξανε και αυτοί και μας χαμωγελασαν. Ανταποδωσαμε και συνεχίσαμε να συζητάμε περι ανέμων και υδάτων