Hayaller Gerçek Olsa Bile

Yine bir pazartesi sabahıydı. Uyandığımda her zamanki gibi evde hiç kimse yoktu annem ve babam işe gitmişti. Bende evde fazla durmamak için hızlı bir şekilde hazırlanıp çıktım üniversite 4. Sınıf öğrencisiyim İngilizce dili ve edebiyatı okuyorum fakat bir yandan arkadaşlarımla kurduğumuz grubun solistliğini yapıyorum. Aslında şarkı söylemek benim için çok özel ama İngilizce kariyerimi garantisini veriyormuş gibi hissediyorum küçüklüğümden beri İngilizce öğretmeni olmak istiyorum ve İngiltere de mastır yapmak gibi hayallerim var. Küçükken sürekli anneme şöyle söylerdim:

-Anne benim İngiltere ye gitmem lazım…

-Git bir koşu gel çocuğum bakkala gidiyorsun sanki Hazal…

Londra olimpiyatlarını izlerdim küçükken ve o olimpiyatların Londra da olması bile beni mutlu ederdi. Sporcular için değil de Londra için izlerdim, gerçi hala öyle yapıyorum ama neyse… 

Okula vardığımda dersim çoktan başlamıştı koşarak sınıfa girdim.

-Hocam geç kaldığım için çok özür dilerim.

-Geç otur Hazal bir daha ki sefere almayacağım ona göre!

-Peki hocam.

Hemen sınıfa girip yerime oturdum her zaman oturduğum bir yer vardı ortalardaydı ama en köşedeydi benim oraya oturduğumu bildikleri için kimse oraya oturmazdı. Çünkü alışmışlardı bana ve alışkanlıklarıma.

Ders bitti. Dışarı çıkıp hava almak istedim o da nasip olmadı dışarı adımımı atmamla yağmurun başlaması bir oldu herkes içeri girdi bir sonraki dersimin sınıfına girdim hiç kimse yoktu çünkü dersin başlamasına daha çok vardı pencerenin kenarına geçerek yağmuru izlemeye başladım. Gerçekten çok hızlı yağıyordu. Yağmuru izlemeyi hep sevmişimdir. O sırada telefonum çaldı arayan Meltem’di. Açıp konuştum beni kafeterya ya davet ediyordu arkadaşlarla orda oturuyorlarmış. Üniversitenin kapısından çıkıp hızla ilerlemeye başladım çünkü hala yağmur yağıyordu kafeteryaya geldim ve arkadaşlarımın yanına oturdum sohbet kahve vb. aynı şeyler işte.  Aslında her gün aynı şeyi yapmaktan sıkılmıştım ama değiştiremiyordum. Saate baktım ders saati gelmişti arkadaşlardan ayrılarak sınıfa geri döndüm günüm yine çok monoton geçiyordu. Ve sonunda bu derste bitti Allah’ım sana şükürler olsun…

Eve dönerken birkaç yere uğradım kıyafetler baktım ama artık onlar bile çekici gelmiyordu. Eve vardığımda annem gelmişti.

-Ben geldim!

-Hoş geldin!

- Anne acıktım ya ne yaptın bugün bana?

-Yemek. J

-Valla mı? bende başka bir şey bekliyordum. J

Odama geçip üzerimi değiştirdim ve biraz yatağa uzandım yatağa uzanınca vücudumun ne kadar yorgun olduğunu hissetmiştim. Biraz dinlendikten sonra salona geçtim her zamanki gibi kumandayı elime aldım ve televizyonu açtım televizyon izlerken kendimi rahat hissediyordum. Annem hep şikâyet ederdi yeter izleme şu televizyonu gözlerin yorulacak diye ama ben tam tersine dinlendiğimi hissederdim çünkü o benim keyfimdi. Biraz oturduktan sonra annem hadi gel yardım et de şu masayı kuralım dedi. Gidip anneme yardım ettim.

Annem: Nasıl geçti okulun?

-Aynı şeyler işte çok monoton hayatım okul ev ve kafeterya arasında geçecekmiş gibi hissediyorum anne.

-Okulun bitsin rahatlayacaksın.

-He sorma ne rahatlamak kim bilir kaç sene atanmayı bekleyeceğim anne…

-Nerden biliyorsun belli olmaz belki başka bir işte bulursun İngilizcen olduktan sonra seni her yere alırlar.

-İyi alsınlar da ben başka işte çalışmak için okumuyorum sonuçta o yüzden İngiltere ye gidip mastır yapacağım anne.

-Çalış git bana ne senin hayatın sen kurtaracaksın sıkı çalış git İngiltere ye mi işte neresiyse artık.

- J Evet, İngiltere anne…

Bir yandan çene yapıp bir yandan sofrayı kurduk. Ve oturup yemek yedik. Yemekten sonra direkt odama geçtim bilirsiniz şu ders çalışmak fiili için J. Ders çalışırken bazen sıkılıyorum İngiltere ye gittiğim günleri hayal edip kendime geliyorum ve bu sefer daha sıkı çalışıyorum. Bugün erken yattım yarın sabah dersim yok ama grubumuzla provamız var. Bir yarışma için hazırlanıyoruz son güne kadar anneme söylemeyeceğim ki sürpriz olsun diye. Sabah kalktım kendi kendime:

-Bu gün daha güzel giyinmeliyim… Çünkü sonuçta şarkı söyleyeceğim.

- Sanki Madonna’nın karşısında söyleyeceksin ne olacak sanki? Ama olsun yine de daha iyi giyineyim.

Arkadaşlarla Üniversitenin önünde buluştuk grupta 2 kız 2 erkek var ben ve Meltem Serkan ve Ali. Çalışacağımız yere geçtik üniversitenin içinde ayrı bir yerdeydi. Hazırlıkları tamamladıktan sonra çalmaya başladık. Bu günde güzel bir performans sergilemiştim arkadaşlar çok beğendiler ama onlarda gayet iyi çalıyordu.