Bu oydu. Sezizce ordan kaçmak istercesine adımımı aterken.
-Dur.
Diye bir ses duydum. Bu sesle ürküldüm . Icimi zamansız bir korku sardı. Arkami döndüğümde ise onu görmüştüm karşımda. Ürkek bir sesle.
-Efendim.
Dedim.
-Senin adın ne?
Diye bir soru yönelti. Bu sesindeki sogukluk sanki , kalbinde hiç sevgiyi hissetmemiş gibi.
-Be , ben Tuğçe.
-Iyi adın herneyse beni İzzet 'in yanına götür.
-Izzet , İzzet hocanın yanınamı.
-Her neyse onun yanına işte.
-Peki. Beni takip et.
O heycanla o anada adını soramdım.
Zaten öğrenmek istemiyordum. O benim ürküldüm kişi ama aynı zamada hep görmek istediğim kişiydi. Çünkü o icimde hiç tadının hisetmedigim duygular hisettirmisti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Boşluk
RomanceOnsuz bir yaşam hayal edemiyorum. Onsuz ne yapacağım bilmiyorum ama başara bilirim. Başara biliriz. Erkeksiz yaşamak en basit şeydir aslında kadınların üzülmesi . Küçük yaşta baslar kadın olmak . Kadin gururumuz . Ilk gördüm an aşık olmuştum ona bel...
