Bahçedeki Ceset

3.bölüm:SIR DOLU ÖLÜM

Gözlerini yeni bir güne açtığına pişman olacağını biliyordu.
Ve artık yaşamaktan korktuğunuda biliyordu...
Bir çözüm bir çıkar yolu yokmuydu bulmalıydı o daha 15 yaşında genç kızdı...

Ailesinin ilyada'ya sorusu:
Emin misin? İlayda yani bu çok saçma bir şey. diyen abisi ilaydayı iyice kızdırmıştı o sırada sedef söze atladı!"bende gördüm bende ordaydım herhalde yâni" ilayda'nın içi bir an olsun rahatlamıştı nede olsa delirdiğine kendisini bile inandiracaktı ama iki kişide aynı şeyi gördüğüne göre mutluydu dur bi saniye!..

İlayda hızla sedefin kolundan çekerek onu boş bir odaya sürükledi ve olduğu yerde dönerek kendisini suçluyordu suçlamaların arasından sedefe şöyle bir şey söyledi: "sedef naptık biz neden geldi anlayamamamız aptallık! Sana dedim... Sana dedim neden böyle birşey yaptık biz"

Sedef:"sus ilayda duyucaklar nolur sus.

İlayda"kes sesini!"

İlayda hızlı adımlarla odaya doru yürüdü ve yaptıkları bu aptalca şeyi herkese anlattı. Duydukları karşısında şok olan aile ikisinide karşılarına alarak onları azarladılar!..

"Yaşınız kaç başınız kaç nassıl böyle bir şeye karışa bilirsiniz kim anlattı bunu size?

İlayda;" hıçkırarak dudaklarından dökülen isimi söyledi

S.e.d.e.f!

Duyulan şey şuydu ki:
Sedef İstanbul da yaşayan. Biriydi ve tatil için annesi onu kuzenlerine yolladı hep beraber köye gittiler sedef köye vardıklarında ilyada'ya İstanbul da arkadaşının söylediği ve yaptığı bir şeyi anlattı *bahçe çipanı* ismi tuhaf olan bu efsane her yerdedir..

Korkuları iyice körüklenmişti lanet mi?! Hayır öyle bir şey yoktu ama ya varsa işte ozaman sesleri duyulmaz dı.

Yarattıkları olay üzerine soğuk bir su içtiler yaptıkları şey korkunç olsun diye iki mum yakıp saat 3 e doğru bu hikayeyi ilyada'ya anlatmasıydı belki de buyüzden görmüşlerdi.

Zaman geçtikçe hava karardıkça uyku vakti geldikçe ikisi herkes gibi istemedende olsa büyük bir günün sonunda odalarına gittiler.
(Tabiki aynı oda değildi)
Sedef uykusuna yenik düşerken ilayda uykusunu yenmişti pek istemesede yenmek yenmek demektir ama ilk defa hayatında bir şeyi yenmek istememişti *uykusunu*

1.2.3. Hızlı bir refleksle gözleri açıldı odayı süzdükten sonra gözünden akan yaşa engel olamayan ilayda yattığı yerden doğruldu ve daracık olan merdivenden aşağı indi mutfak yolunu ararken gözü bahçe tarafına açılan kapıya kaçtı içinden

Hayır aptal iç sesim sakın gitme oraya!
Diyen ilayda beyninin ele geçirildiği ni düşündü ve yavaş adımlarla kapıya yöneldi korkuyla titreyen elleri kapı ya açmasına yinede yardım etmişti ama ölmemesine maalesef hiç kimse yardım edememişti!...