CHAPTER 3

1.3K 36 0
                                    

Sophie's POV

Tok! tok! tok!
"Pahingi po kahit unting pagkain lang"

Me: Ang ingay naman niyan natutulog pa ako! Saan na ba si beary?

Kapa dito, kapa diyan, kapa doon...

Me: Wala si beary?

Oo nga pala! Si beary ay yung teddy bear ko na birthday gift sakin ni kuya at kaya pala wala siya sa tabi ko dahil nasa sasakyan palang kami.

Kuya: Oh gising ka na pala?

Me: Ay teddy bear na sumasayaw! Ano ba naman yan kuya? Nagulat ako dun ha!

Kuya: Meron palang teddy bear na sumasayaw HAHAHAHA hindi ko na kaya HAHAHA you what sophie, you're funny! HAHAHA ouch! Stop it! It hurts!

Me: It hurts ba kuya? ha? ha?

Habang pinapalo ko siya ng bag ko. Paano ba naman kasi, tinatawanan niya ako. Nakakainis kasi! Kaya hanggang ngayon pinapalo ko pa rin siya! At nagulat nalang ako nung sinabi niyang...

Kuya: I said stop it! You don't know how to listen?

Yan lang naman yung sinabi niya sakin. Ay hindi lang pala sinabi kundi sinigawan niya ako. Sa tingin ko galit ma siya eh kaya bigla nalang akong bumaba ng sasakya at tumakbo kahit saan at buti nalang may bakita akong park kaya dumiretso ako sa may swing. Iyak lang ako ng iyak hanggang sa may naramdaman akong umupo sa katabi kong swing pero tuloy pa rin ako sa pag-iyak. Akala ko walang pakialam yung katabi ko pero hindi pala.

Him: Why are you crying?

Tanong niya sakin sabay abot na panyo kaya tinanggap ko nalang. Mamimili pa ba ako eh basa na yung damit ko ng luha lalo na yung mukha ko.

Me: It's none of your business! Btw Thank You sa panyo.

Sabay bigay sa kanya ng panyo niya.

Him: Huwag na, sayo nalang yan. May luha na yan eh tsaka may sipon mo na din HAHAHAHA

Abat may gana pang tumawa itong lalaking ito sa ganitong kalagayan ko! Nakakainis na nakaka bwisit ha!

Me: Ang arte mo naman! Akala mo kung sino ka hmmm? Oh sige na nga, hindi ko ibibigay sayo 'tong panto mo dahil ipapalaba ko muna bago ibigay sayo.

Yun nalang sinabi ko! Wala talaga eh! Bad mood ako ngayon!

Me: Btw I'm Ranz and you are?

Sabi niya sakin sabay abot ng kamay.

Me: I'm Sophie! Nice to meet you!

Him: Alam ko naman talaga eh! Tinatanong pa ba yan? At alam ko dun kung ba't ka umiiyak.

Parang may sinabi siya pero pabulong ngalang, matanong nga.

Me: May sinasabi ka Mr. Ranz?

Him: Ah wala naman ha? Meron ba dapat akong sabihin Ms. Sophie?

Me: Ah eh wala, parang may sinabi ka kasi eh!

Pagkasabi ko nun sakto naman na pumatak ang tubig mula sa langit. Kung minamalas ka nga naman, wala akong dalang payong eh.

Me: Umuulan na at wala akong dalang payong! Hindi pa makisama yang panahon ah!

Him: Ah sige Ms. Sophie, una na ako ha? Baka magkasakit pa ako eh! Sige bye!

Aba't umalis agad. Shete naman oh! Pero nagulat ako ng bumalik siya pero may dala ng payong!

Him: Ay Ms. Sophie, mag payong ka na oh at baka magkasakit ka pa niyan!

Me: Thank You!

Yun nalang ang nasabi ko pero bago siya umalis ulit may pahabol pa siyang sinabi.

Him: Ay Ms. Sophie, yung panyo ko ha ibalik mo din pero okay lang kung ayaw mo ng ibalik baka mamiss mo ako eh! Meron pa pala, ang pangit mo pag umiiyak ka HAHAHA bye! See you when I see you!

Punyemas yun ha! Nakakainis siya! Baka hindi ko na raw ibalik yung oano niya eh! Bakit ko naman siya mami-miss? Tsaka ang pangit ko raw pag umiiyak! Arghhh! I hate him so much! May pa "see you again" pa siyang sinasabi as if naman na gusto ko pa siyang makita! Bwisit ka Mr. Ranz! At dahil diyan humanda ka sakin 'cause you are my new enemy!

My Enemy Is My Fiance Since BirthTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon