[ YOUTH ] ;

My Everything

  ฉันหันไปมองเจสที่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงขาวเรียบๆก่อนจะถอนหายใจออกมายาวๆอย่างเหนื่อยหน่าย

  "เจส ลงมา"

  "มากอดกันเอ็มส์"

  "เจส" ฉันเรียกเขาเสียงเข้ม แต่คนตัวสูงกลับลอยหน้าลอยตาเปลี่ยนช่องทีวีที่ติดผนังตรงปลายเตียงไว้โดยไม่สนใจอารมณ์บูดๆของฉันเลยซักนิด

  "เจส"

  "เอ็มส์"

  ฉันกลอกตาก่อนจะปีนขึ้นไปนั่งคร่อมเขาที่นอนหงายดู Game Of Thrones อยู่อย่างไม่เต็มใจ เจสยกยิ้มอย่างผู้ชนะก่อนจะยกแขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อขึ้นมาโอบเอวฉันหลวมๆ

  "เขยิบหน่อย พี่ดูทีวีไม่ได้"

  "ไม่ อยากให้ขึ้นมานักไม่ใช่เหรอ" ฉันกวนประสาทเขาหน้าตาย เจสยิ้มขำก่อนจะกระชับแจนที่พันรอบตัวฉันให้แน่นขึ้น

  "ตามใจ เธอนั่งอยู่ท่านั้นไม่ปวดหลังเหรอ"

  พอเจสทักขึ้นฉันก็นึกได้ว่าถ้านั่งแบบนี้ไปอีกซักพักฉันต้องปวดหลังแน่ ถึงจะอยากกวนประสาทเขาแค่ไหนแต่ถ้าไม่สบายตัวก็ไม่เอาด้วยหรอก

  ฉันก้มลงไปกอดเขานิ่งๆ จนกลายเป็นว่าตอนนี้ฉันกำลังนอนกอดเขาอยู่ด้านบนร่างสูงที่กำลังนอนหงายอยู่

  เออ ฉันบรรยายได้ห่วยมาก แต่เห็นภาพกันใช่มั้ยล่ะ

  หน้าของฉันกดลงไปกับหน้าอกกว้างที่แข็งและนิ่มไปในเวลาเดียวกันของเจส เสียงหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะของเขาส่งผ่านมายังตัวฉันเป็นจังหวะเบาๆ

  "...ได้ยินเสียงหัวใจของพี่มั้ยเอ็มส์" หลังจากที่เราเงียบกันไปซักพักใหญ่ๆทิ้งให้ห้องกว้างถูกเติมเต็มด้วยสำเนียงบริทิชของซีรีย์ชุดดังที่นำมาทำให้คนดูจากนวนิยายของ George R.R. Martin เจสก็ถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงนุ่มชวนฟังที่เขามักจะใช้กับฉันคนเดียว

  "...อื้ม" ฉันสงเสียงตอบรับในลำคอออกไปเพราะความรู้สึกง่วงเริ่มเข้ามาแทนที่