SEVİYORUM KIZ SENİ

Oflaya poflaya merdivenleri tırmandım. Şu merdivenler bir yok olsa, her binada bir asansör... Süper olurdu fakat (şu cümlenin anlam akışını bozan "ama,fakat,lakin" gibi kelimeleri oldum olası sevmedim !) maalesef böyle bir hayal anca hayal olur. Sinir bozucu nedense küçüklüğümden beri merdivenleri hiç sevmedim, o kadar söyledim kızlara adam akıllı apartman bulun asansörlü olsun diye belirtmiş olmayabilirim (tamam, belirtmedim) ama bunu düşünmeleri lazımdı ! Bu kadar derin düşüncelerden uzaklaşıp sonunda 4. Kattaki küçük dairemize geldiğimi fark ettim. Çantamın içine elimi attığım an anahtarı bulmam bir oldu , ilginç! İçeriye girip kendimi koltuğa attım. Selin ve Kayra daha gelmemişlerdi. Bu arada ben de Nehir... Bir an telefonum çaldı, açtım açmadan önce ismine baktım Selin "Nehir biz anahtarı unutmuşuz apartmanın kapısını acamıyoruz."
"Hadi ya vallaha mı?" dedim bir nefeste...
"Dalga geçme akarsu hadi aç şu kapıyı lo!" beni gıcık etmek için bazen akarsu der!
"Açmıyom la kalın orda banane tek başıma yaşayabilirim bu evde biraz küçük ama olsun"
Bu kadar laf kalabalığından sonra gidip kapının yanında ki kırmızı düğmeye bastım.
Sonra kızlar geldi. Selin, aslında kendince takılan ama insanları süper gıcık edebilen bir tip. Bir gün bana akarsu dediğinde iyi dayak yiyecek neyse...
Kayra ise çok şirin güzel ve dövüşçü. Dövüşçüden kastım spor hocası vs, yoksa kavgacı tip değildir!
Bir de ben deniz Nehir "güçlü bir kızım onun dışında samimi ve sosyalim"
Şimdi gidip biraz uyuyum zaten ilerleyen vakitlerde bizi daha iyi tanıyacaksınız...
Hadi eyvallah!