BENİ TUTABİLİR MİSİN?

MAVİ VE MASUM ÇOCUKLAR

Mutluydum,mutluyduk. Çocuktuk canım, masumduk elbet.
Kalmadık. Kalamadık öylece...

SELİN

**Mart 2016 **

Sana sordum. ''Beni tutabilir misin ?'' dedim.
Gözlerini dalgalı hırçın denize dikip öylece durdun.
Ağlayışını görebiliyordum.
Mavi gözlü insanların gözyaşları da mavi olur zannederdim küçükken.
Küçük bir çocuk gibisin.
Küçük bir erkek çocuğu .
Korkaksın.
Cevap dahi veremiyorsun bana.
Korkak olduğunu söylemiştim değil mi?

Ah soğuk ve kırılgan adam!
Azmedip yeniden soruyorum sana.

''Beni tutabilir misin? '' Tekrar tekrar bunu söyledim.
Ama cevap vermedi.

Bu adam, benim en büyük vurgunum.

,,Sanki ıslak salıncak ama bir vurgun gibi kaçak,,

Bir adım geriye attı bedenini.
Üşüyordu. Anladım.

Koyu laciverte yakın montunun önünü açtı. Mavi ne de yakışırdı tenine. Gözlerine...

Elini... Anlatamıyorum. Ağlıyorum. Elini beline götürdü ve bir silah çıkardı.

Hala benimle konuşmuyordu . Buna dayanamıyorum.

Gözlerini sımsıkı kapattı.
Ve sildi gökyüzümü. Gözlerini kapattığı an yeniden siyahlaştım .
Ve kendimi karanlığa bıraktım.

Tek hatırladığım usulca dudaklarıma yaklaşan bir nefes. Ardından içime işleyen dudaklarının tadı.
Ve son sözü. Son sözlerimiz...

Ellerini yüzüme dokundurdu. Veda etti.
Çocukluğum bir rüzgar gibi savruldu her yere...

''Ben seni tutamam koca gözlü kız.''

ALİ

Çocukların masum sırları vardır.
Bazen bir elma şekerini annenden gizli yersin ve yemediğini söylersin.
Ya da onların seni uyuttuğu saatte uyumazsın.
Tüm gece yıldızları seyredersin.
Ben...
''Geceye taptığım için bu kadar çok sevdim yıldızları..''

Çocuk kadar masum olmak istedim.

Masum bir oyunun çocukluğumu alacağını bilemedim.

Sizi on yıl öncesine götüreceğimi söylemiştim değil mi? Size kaybolan yıllarımı anlatırken kalbime onu bulduracağım. Selin'i. Benim küçük Selin'imi...

HAZİRAN 2005

- Hadi Aliş. Koş hadi!

Nefes nefese kalmıştım. Selin o kadar hızlı koşuyordu ki ona yetişmek imkansızdı.

Çocukların en masum anları birbirlerini kovaladıkları anlar.
Zamanı bilmedikleri anlar.
En masum anlarımızdı onun koştuğu ve benim onu kovaladığım vakitler.

Kalabilseydik eğer o günkü gibi hayatlarımız uçuruma sürüklenmezdi.

- Se... Sel... Selin!

Nefes alamıyordum. Ama o durmuyordu.
Koşuyordu.
Hayatı boyunca böyle koşacak mıydı? Gözlerim karardı bir adım daha atamadım. Ve yere yığıldım.
Gözlerimi açtığımda bir hastanedeydim.