BENİ TUTABİLİR MİSİN?

Bırak Artık Dünyayı Zarları Hileli

Ben hiç kimseye senin kadar yaşamadım
Ve kimse senin gibi ölmedi içimde.
Bazen seninle sustum bazen konuştum.
Ellerimi uzattım.
Değemeyeceğini biliyorsun.
Biliyorum.
Ölüm en zoru gece.
İçimi kavuran tek şüphe ne biliyor musun?
Bu zorluğa düşmeden görünür müyüz gölgelerimize?

Evet içimde ki binbir şüpheden biri de bu.
Onu görememek düşüncesi...
Yavaş yavaş sona geliyoruz.
Bunu hissedebiliyorum.

Vücudum daki tüm acılara rağmen seline istediği doğum günü partisini ayarlamaya çabaladığım günlerdeydim.
Selin 12 sinin son günlerinde ben ise özgürlüğümün son demlerindeydim.

Eylül'ün 16 sıydı. Selin in doğum günü.

Çocuklarla konuşmuştuk. Hepimiz sabah erkenden kalkıp evin bahçesini gelen organizatörlerle beraber hazırlamaya başladık.

Zafer Yılmaz biricik kızı için her şeyi düşünmüştü.

Benim yapabileceğim bir şey yoktu.
Sadece organizatörlere Selin'in en sevdiği rengin mavi olduğunu ve yapılabilinicek her şeyin mavi olmasını söyledim.
Onlara Selinin hoşuna giden şeyleri anlattıktan sonra odama çıktım.

Selin Aycan lâ beraberdi. Her şey tamamlanana kadar biraz dolaşacaklardı.

Her şey tamamlandığında saat akşam 7 olmuştu.

Bir duş alıp üstümü değiştirdim.
Siyah bir pantolon ve mavi bir gömlek giydim.
O sırada içeri Savaş girdi.

Yüz ifadesi bir garipti.
Sırıtarak...

- Kuzen annemle konuştum. Bizle kalmaman için annenle konuşacak.

Zaferi isekencesine dayanamadığım için Halama onunla kalmak istediğimi söylemiştim. Halam da buna çok sevinmişti. Babam giderken beni ona emanet etmiş o yüzden üzerime titrer ne istesem yapardı.
Zaten annem Zafer ile evlendiğinde de beni istemiş ama annem vermemiş.

Ve savaş.
Beni her zaman kıskanırdı.
En çok ta Selin den kıskanırdı.
Ama böyle bir şey yapacağını tahmin edemezdim.

Kendimi tutmayıp üzerine yürüdüm .

- Savaş sen ne yapmaya çalışıyorsun. Orası benim de evim.

- Seni istemiyorum Ali. Anladın mı?

- Ben sana ne yaptım be?

O da üzerime doğru adımladı.

- Sahip olmak istediğim her şeye sahipsin. Annem sen gelince beni bir köşede unutuyor. Koskoca Mertoğullarının biricik varisisin. Selin desen seni seviyor. Daha sayayım mı lan? Senin yerinde olmak istiyorum Ali Mertoğlu anladın mı?

Bağırarak tüm öfkesiyle bana bunları söylemişti.

- Benim nasıl bir durumda olduğumu bilsen ben olmak istemezdin Savaş .

Hala öfkeliydi.
Dişlerini sıkarak...

- Sana bir şey söyleyeyim mi bir gün sahip olduğun her şey benim olacak.

Tam çıkacakken dönüp bir şeyler daha söyledi.

- Ha kuzen bu arada Zafer é her şeyi anlatacağım.

Dedi ve kapıyı çarpıp gitti.

Benim çektiğim acıları bilse asla ben olmak istemezdi.

Savaş'ın söylediklerini kafamdan atıp ,Selin'e aldığım hediyeyi alıp odasına gittim.
Şimdi çoktan hazırlanmıştır.