The Fault In My Stars

2

Ik ren snel naar de wc en geef daar over.

Als ik omgedraaid ben zie ik de jongen van toenet achter me staan.

"gaat het wel?" vraagt hij.

"ja prima ik was alleen een beetje misselijk."

ik loop snel terug naar mijn ouders , die natuurlijk meteen bezorgd waren.

"hazel gaat het wel wat was er aan de hand, heb je daar vaker last van?" vroeg mijn moeder in een woordenstorm.

"ja mam het gaat prima, nee daar heb ik nog nooit last van gehad, ik was gewoon een beetje misselijk het gaat prima met me..!!"

"ik sta erop dat we nu naar het ziekenhuis gaan".

"maar mam dat is nergens voor nodig we kunnen niet meteen altijd voor alles naar het ziekenhuis gaan iedereen is wel eens misselijk en ook iedereen geeft dan wel eens over dat is heel normaal voor kinderen van mijn leeftijd." (ik was inmiddels 18 dus eigenlijk niet echt een kind meer.)

en nu zat ik dus achterin de auto ik had de strijd verloren en nu waren we dus op weg naar het ziekenhuis.

"mam moet dit nou echt dit is nergens voor nodig ik voel me prima.''

"hazel je kan hier niks aan verander dus spaar je stem voor bij de dokter."

ik zuchtte diep ik wist dat het geen zin had om tegen mijn moeder in gaan ik gaf het op.

"Zo" zei de dokter "wat is er gebeurd"
"Ik werd gewoon even heel misselijk en moest overgeven dat is alles"
"Ik wil toch graag even onderzoeken"
"Oke"

"Oke ik stuur de laatste monstertjes naar het lab en ik bel jullie volgende week met de uitslagen"
"Oke dag"

eenmaal thuis gekomen ga ik op de bank zitten en kijk naar american next topmodel.
Maar ik betrap mezelf erop dat ik niet kijk ik zit alleen naar te denken aan de jongen van vanochtend..
Hij was best leuk...
Maar zou ik het al aan kunnen om een nieuwe relatie te beginneb ik denk het niet en zoiezo wie zou nou iets met mij willen..

Als ik even later mijn tas uitpak kom ik een briefje tegen er staat op:
Bel me
Xx
En op de achterkant staat een nummer..
Ik denk na zou het de jongen van vanmiddag geweest zijn of niet..
Er is maar een manier om erachter te komen hem bellen..

Ik heb net gebeld en het was de jongen van vanmiddag maar hij had geen tijd dus hij belde me weleens terug...

De week vloog voorbij en mijn moeder kwam naar boven gelopen.
"De dokter wil jou de uitslag eerst zelf vertellen".
"Uh oke dan."
"Hallo hazel ik zal maar meteen ter zaken komen."
"Het spijt me je dit te vertellen maar je bent zwanger...."

------------------------------------------------------

Kort hoofdstukje ik weet het en sorry dat ik zo lang niet geupdeet heb maar ik zat/zit in een heel lastige situatie in prive en ja.
Ik ga nu weer proberen meer te schrijven.
Maar ja dit is ook mijn eerste boek dus het is iets moeilijker..
Maar ja..
Doei