Dostluk

24 6 3
                                    

Kafamı sıraya gömüp ağlıyorken bir el hissettim omzumda kafa kaldırdığımda üzgün yüzlerle bana bakan merve, esra ve nazifeyi gördüm. Normalde onları görünce sevinirdim ama bu sefer bişey hissetmemiştim çünkü yıkılmıştım. Onların yüz ifadelerine bakılırsa onlarda bu durumu anlamışlardı. Onların olduğu tarafa bakınca orada olmadıklarını gördüm. Nereye gittiler aceba diye kendime sorup durdum. Aklımda karmaşık şeyler vardı. Duygularım, hislerim herşey darmadağın olmuştu. Biraz pencerenin önüne geçip hava alıyım dedim, pencereyi actım, kafamı kaldırdım ve ne göreyim, berk ve emel elele yürüyolar. Tüm okulun, öğrencilerin ve hatta öğretmenlerin gözü önünde. Sanki birisi kafamdan aşağıya kaynar sular boşaltmıştı. Ben bu aşkı nasıl unutacağım, onları her gördüğümde canım acıyor.

Akıl Mı ? Kalp Mi ? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin