Notların iyice düşmeye başlıyor, hayatın çöküyor, evini kiraya veriyorsun, daha küçük bir eve taşınıyorsunuz, babanın işleri iyi gitmiyor. Buna da şükrediyorsun. Babanın bir gün işten çıkartıldığını duyuyorsun. Ne yapacağınızı düşünüyorsunuz, baban sana bakamayacağını söylüyor. Bavulunu alıp yatılı okula gidiyorsun, notların gittikçe düşüyor, sınıfta kalacaksın. Üniversite sınavlarına hazırlanıyorsun, notların kötü, sınavı kazanamıyorsun.
Üzülmüyorsun. Üzülemiyorsun.
Son günlerde uyurken terlemeye başlıyorsun, eskiden gördüğün tatlı rüyalar kabusa dönüşüyor, işin içinden çıkamıyorsun, uyanamıyorsun o kabustan. Büyük bir gökdelenden düşüyorsun, kan ter içinde kalkıyorsun.
Bunları hak etmedin.
Bir arkadaş çevresi oluşturamıyorsun, bunları umursamıyorsun. Yalnızsın, hiçbir şeye ilgin yok;
Asosyal bir aptalsın.
Okuldan atılacaksın, bir şeyler yapman gerekiyor. Babanı merak ediyorsun, baban seni çoktan unutmuş bile.
Anneni milyonuncu kez özlüyorsun.
Anlam veremediğin çığlıklar duyuyorsun, bu ses annenin sesi. Annen bir tırın altında kalıyor, o lanet şoför onu ezip geçiyor, arkasına bile bakmıyor. Bulamıyorsunuz bile o adamı, kameralar o anı çekmemiş, bozukmuş.
Ne güzel.
Notlarını hala düzeltmedin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Şans
Kısa HikayeÇocuk yaşta annesini kaybeden bir gencin şizofreni hastalığına yakalanıp dram dolu hayatını sürdürme çabasını yalın, basit cümlelerle okumak, o duyguları yaşamak; hissetmek ister misiniz?
