Hard To Get But Accidentally Inlove (Complete Under Revisitation)

5♣

I Really Missed my Friends

Carla's POV

     Nauna nakong pumasok sa NNHS pero hinatid naman ako ni onii tan at ayaw niya akong pag lakarin at hindi siya makaka pasok kasi may importante daw sa trabaho pero babalik naman yun mamayang hapon para sa presentation namin alam nyo yung nakaka inis? Gusto ko na talaga mag trabaho para tulungan si onii tan mamuhay at ayokong lagi na lang ako pa princessa! Kating kati nako at gusto ko rin pag hirapan ang buhay ko.

     Oh well, Wala naman akong magagawa eto ako ngayun nag lalakad mag isa pa-puntang locker at nag ayos ng gamit at pupunta na ng room, Diba? Always na lang yun ang ginagawa ko at wala pakong friends dito at gustong gusto ko na talaga maayos ang friendship namin para maging masaya naman ako kahit papano. Akalain mo yun ilang years na ang nakakalipas since child mag kaaway at walang pansinan parin kami, Ang saklaf nuh? Siguro nga ang babaw lang ng galit nila sakin at hindi ko rin sila maintindihan well kwento ko na lang kung pano kami nag away

***FLASH BACK***

     10 years old palang ako nun. Lumapit ako kay yuri at kinuha ko ang book niya kasi puro basa nalang siya eh, parang wala na siyang time saamin. Alam nyo yun? nakaka inis!

''Bakit mo naman kinuha ang book ko?!'' Galit na tanong ni Yuri

''Alam mo, Puro ka nalang basa lagi kanalang nag pass samin para lang basahin yan! Alam mo nawawalan kana kasi ng time saamin eh'' Reklamo ko

''Kalma kalang carla'' Keila

''Bakit?!! BAKIT KA NANGI-NGIALAM? Kung gusto nyong mag laro edi mag laro na kayo wag nyo nakong isali! Pinapalaki nyo pa eh!'' Galit na sabi sakin ni Yuri at kinuha sakin ang libro syempre kinuha ko ren so nag aagawan na kami ng libro at nabuklat na nga yung libro sabay na punit ang mga pages dun nagalit si yuri at nag pakalayo layo, Syempre ako na guilty ako so nag sorry ako sa kanya at papalitan ko na lang ang libro nya tapos nung bumili ako ng libro na katulad ng sakanya binigay ko sakanya iyon at itinapon nya lang yun at wala nang paki alam so ayun wala na kami nagawa kaya pinabayaan namin siya sobrang laki ng galit niya samin tapos si Sophie umiiwas narin sakin hindi ko alam kong bakit kaya nung nag tanong nako..

''Sophie naman, Bakit kaba na iwas samen?'' Tanong ko

''No, And why me na iwasan ko kayo? any problem ba?'' Sarcastic na sabi ni sophie

''Wala naman feel ko kasi para kang nang lalamig tapos na iwas kapa'' Nag tatampong kong sabi

''Are you crazy?! Okay, Na iwas na nga ako sainyo kasi ang boring nyo na kasama! At alam mo?'' Tinuro ako ni sophie ''TAMA si Yuri eh, Nangi-ngi alam ka kasi kaya sobrang hate kita!I HATE YOU CARLA!'' Puno ng galit na sabi sakin ni sophie. Ang sakit feel ko maiiyak nako pero tinatagan ko loob ko

''Wag ka naman ganyan sophie'' Saad ni Keila

''No Keila! layuan mona yang babae na yan!'' Galit na sabi ni Sophie

''Bessy! Tara Let's go!'' Sabi ng mga babae na kararating lang

''Mas Maganda kung dito na ako sasama kasi hindi sila boring na katulad mo na boring kasama!'' Galit na sabi ni Sophie at umalis narin sila, Doon nako umiyak kasi pinag palit kami ni sophie.. Umiyak ako ng umiyak at si keila ang nag comfort sakin

''Ikaw keila..'' I sniff ''Lalayuan mo ba ko?'' Tanong ko habang naiyak pero nadurog ang puso ko nung umiwas ng tingin si keila sakin

''Yun ang nakaka buti na lumayo muna ako sayo...'' Malungkot na sabi ni keila at biglang umalis.. Akala ko... Akala ko mga tunay silang kaibigan.. Bakit ganun? Ano ba ang nagawa ko? Hindi ko maintindihan.. Ako ba talaga ang may kasalanan? Tama kasalanan ko nga ito.. Nakakainis! Bakit? Bakit ganun? Ang sakit.. Ang sakit sakit! At ayun eto magka-away na nga kami at nagka hiwa-hiwalay na.. Nawalan nako ng pag asa na hindi na kami mag babati...