Lanet olası bir sabah daha.....Scott'u bulduğum günden beri bir şey değişti mi? Hayır! Sadece kardeşi olduğumu biliyor oda büyük bir başarı.Ve şey sanırım ah! o kıvırcık saçlı çocuğu aklımdan bir türlü çıkaramıyorum.Beynimde sürekli adı yankılanıyor,sırıtışı durmadan gözümün önüne geliyor.Lanet olsun!Kendi kendime lanetler okurken kapı çaldı.Söylenerek kapıyı açtım kim gelmiş olabilir ki.Adresi sadece Scott biliyordu umarım odur çünkü ayıcıklı pijamalarla beni başka kimsenin görmesini istemem.Kapıyı açınca geçirdiğim şokla sendeledim.Karşımda beni dünkü sırıtışıyla süzen Isaac vardı.İkimiz aynı anda kahkaha attık.Sustuğumuzda iste sessizliği bozan o olmuştu 'Tamam normal kıyafetlerinle iyiydin ama böyle daha tatlı olmuşsun' dedi gülerek gözlerimi kısıp ona baktım 'Espri mi yaptın şimdi sen?' diye ekleyip onu süzdüm.Bozulmuş olacaktı ki suratında ki gülümseme silinmişti.Sessizliği bu sefer bozan ben olmuştum 'Ne istiyorsun?' dedim iğneleyeci bakışlar atarken boğazını temizleyip konuşmaya devam etti bu hali diğer halinden daha etkileyiciydi cidden masum küçük bir çocuk gibiydi hadi ama kendine gel Jess!Benliğimle resmen kavga ederken Isaac'ın sesiyle ilkildim 'Üstünü değiştir hadi bugün okula gitmiyoruz beraber zaman geçireceğiz' dedi.Cidden bir insan nasıl bu kadar odun olabilir ki. 'Hangi dağdan indin sen Isaac lütfen söyle türünün tek örneği falan mısın sen?' dediğimde beni öldürecek gibi baktı.Kıkırdadım ve lafıma devam ettim 'Geç otur hazırlanmam uzun sürer benim kapıda bekleme' dediğimde tekrar o meşhur göz alıcı sırıtışını suratına yerleştirdi.Ne vardı bunda beni bu kadar çeken ki?Kalbime ve duygularıma lanet okurken adımlarımı sertleştirip merdivenlerden yukarı çıktıp arkamdan Isaac'ın sesini duydum 'Merdivenleri çökerteceksin yavaş' diye bağırıyordu.Kafamı aşağıya sarkıttım ve 'Kessene sesini' diyerek çemkirdim.Çocuk niye bu kadar gıcıktı?Odama girdim ve bütün dolaba göz atmaya başladım.Yatağa oturdum,hala dolabı izliyordum.Bu zamana kadar hiç bir erkek umrumda olmadığı için kıyafetlerimi bir erkeği etkileyecek şekilde seçmemiştim.Sanırım en iyisi şort ve atlet'di.Üstüme geçirdim saçlarımı açıp hafif bir makyaj yaptıktan sonra koşarak aşağıya indim.Filmleri inceliyordu.Yavaşca arkasından yaklaştım ben omzuna dokundum.Korkmuş olacaktı ki yerinden sıçradı.Onun bu haline cidden gülmemek imkansızda gülmemek için dudaklarımı kemirirken 'Gül hadi' demesiyle gülmeye başladım.Beni süzüyordu bir anda ciddileşip 'Beni gözümle soymayı kes istersen' diyerek çemkirdim.Güldü ve elini belime koydu 'Yürü Jess yürü çok konuşuyorsun' dedi ve beni sürüklemeye başladı.Yürüye bildiğimi biliyordu değil mi?Şimdi ağzımı açıp söveceğim az kaldı cidden.Arabanın kapısı açtı ve bana bin işareti yaptı.Ha öküz ha.Arabaya bindim ve arabanın kapısını kapattım.O sürücü koltuğuna geçtiğinde ise kulaklıklarımı taktım.Biliyorum çünkü benim konuşacaktı ve şu an eğer tek kelime ederse ona sövecek durumdaydım.Tam müziğe kendimi kaptırmışken kulaklığı kulağımdan çekti ve sırıtıyordu.Ona aldırış etmeden sanki kulaklık kendisi düşmüş gibi tekrar kulağıma taktım.4-5 dakika sonra tekrar çekti.'Ne yapıyorsun?' diye sakince ona döndüm.Ve bana karşılık olarak sadece 'Seninle uğraşmayı seviyorum' dedi.Ona bakmaya devam ederken ekledim. 'Bana bak marul kafalı eğer ben müzik dinlerken benimle uğraşırsan sonu kötü olur çünkü dinlediğim müzikler pek sakinleştirici değil genellikle beni adam öldürmeye teşvik ederler' deyip tekrar önümü döndüm ve kulaklığımı taktım.Sanırım çocuk benden korkmaya başlamıştı.Yaklaşık yarım saat sonra arabayı hızla durdurdu ve bana baktı ona döndüğümde ne olduğunu anlamadan beni öptü.Cidden mi? Öküz olarak kalsaydın ya? Zaten sana aşığım bide bunu yapda tam salağa bağlıyayım ben değil mi? Ne güzel ya başımda ki dertler yetmiyormuş gibi bide aşık oldum lanet olsun!
