The Mafia And The Golden Fairy I

[6]

Dedicated to xxshadow_20xx

***

Sorry for the wait. Wushu... Hindi ko alam kung anong story ang uunahin kong tapusin.

******

chapter six: playful mind

Paano mo nga ba haharapin muli ang iyong nakaraan? all i know that i am safe and free already... i am aware that the time will come that they will get me back, at hindi ko akalaing ngayon ang araw na iyon. No! Not now! Not after the memories i had...
Hindi ako gumalaw mula sa akin kinatatayuan at bagkus ay tinitigan ko lang ang lalaki na prenteng nakaupo sa sofa ng sala. He is drinking something in a small cup before he diverted his attention on me.

"Nice to see again,Golden Fairy..." ngisi niya na mas lalong nagpadoble ng aking kaba.

He's here! He's here in front of me!

"Cat got your tounge?" mas lalong lumawak ang ngisi niya ng hindi ako nagsalita. Nakaupo pa rin siya sa sofa habang mapaglaro akong tinitignan.

I was like a prey and he is the predator... scaring his target with his playful mind.

"Paano mo nalamang nandito ako... cello woldart?"

"Paano? Were you not informed? Matagal ng alam ng mafia kung nasaan ang heiress" mapaglaro nitong ngiti sa akin ngunit hindi ako nagpatinag at buong lakas na nagsalita.

"Kung gayon. Ano ang ginagawa ng isang Mafioso rito?" Tumayo siya mula sa kinauupuan at bahagyang lumapit sa aking kinaroroonan. Hinugot nito ang pulang kunai sa kaniyang pantalon bago maingat na itinutok sa aking leeg. Kahit na nanlalamig ay nagawa kong labanan ang takot at makipagsabayan ng titig sa kaniya.

"sa tingin mo? Ano ang rason kung bakit ako nandito?" nanlambot na ang aking tuhod ng tanungin niya ang bagay na iyon. Cello is my praternal brother, son of griselda, kaya hindi ko ring masasabi na kakampi ko siya. All i know is that he has been on my father's side eversince.

Kill me. Get me back. Threaten me. Yan lang ang mga bagay na maaaring maging motibo ng pagpunta ng mapaglarong si Cello. He is going to play me and i need to play along better on his game.

"wala akong maisip na dahilan para maparito ka. Ngunit hindi ba't tinuruan tayo ng ama na wag pumasok sa may bahay ng may bahay ng walang pahintulot?" mahaba kong sabi "did you lost your manners already?" dagdag ko pa rito na mas lalong nagpawala ng kaninang ngisi sa labi niya.

"never expect to hear that from you, and i am sorry for trespassing on your castello, principessa" binaba niya na ang kunai at naglakad para lampasan ako, ngunit bago pa man nito tuluyang buksan ang malaking pinto ay muli siyang nagsalita. "father is getting excited on what else you can do. Alam niya ang lahat ng galaw mo Salvatore. Dumating lang naman ako para ibigay ang sulat na ito sayo" inabot niya ang puting sobre sa akin. Kinuha ko naman iyon at nagtataka siyang tinignan.

"malapit na ang kaarawan mo. Ano ngayon ang balak mo sa mga Sumiyoshi?" matapos bitawan ang katagang iyon ay tuluyan na siyang umalis at iniwan ako. Animo'y isang bugtong ang huli niyang mga kataga na sobrang bumagabag sa akin... Kaarawan... Alam ko ang maaaring mangyari sa aking nalalapit na kaarawan at paano ko nga ba sasabihin kay Shin ang tunay kong pagkatao?

Akala ko mas magiging okay ang lahat kapag ako na lang muli ang mag isa. But i forgot the latter part, which is the reason why i am hiding myself. Father is watching me... He knows where i am, he knows everything. Pakiramdam ko'y nanliit ako ng malaman ko iyon. Pakiramdam ko ay nasa maliit na glass box ako kung saan lahat ng galaw ko ay napapanood.

Wala sa sarili ay napaupo ako sa sahig at doo'y kusang bumagsak ang aking mga luha. Kasabay naman ng aking impit na paghikbi ay ang di ko namalayang pagbuhos ng malakas na ulan. Umiyak lang ako ng umiyak hanggan sa wala ng luhang lumabas mula sa aking mga mata. Siguro nga'y ganito talaga ang aking kapalaran, hindi na maaalis ang pangalan ko sa pagiging isang mafiusa at kailanma'y mananatiling mortal na kaaway ako ng kampo ng nga Sumiyoshi.

***

Nagising ako dahil sa nakasisilaw na liwanag mula sa malaking bintana ng aking kwarto. Mataas na ang sinag ng araw at wala na rin ang huni ng mga ibon na kadalasa'y maririnig 'pag umaga. Tanghali na...

Nanghihina akong pumasok ng banyo at matagal na napatitig sa aking repleksyon sa salamin rito. I should have never trespassed the boundary of phantom mafia.

Bumaba ako ng makarinig ng ingay mula sa salas, at doo'y naghihintay Shin na nakaupo sa sofa. Nakatingin lamang ito sa bote ng wine at isang wine glass sa kaniyang tapat, i forgot! Hindi ko pala naalis iyon kahapon... That woldart guy should never have intervene with my wines without my permission. Disgraceful!

Tumigil ako sa paglalakad para makita ang dalawang pares ng mata. Malamig ang mga titig na ibinibigay nito at kailangan ko pang umiwas ng tingin wag niya lang mapansin ang kabang idinudulot nito sa akin.

"Did you drink last night?" seryoso nitong sabi.

"no." yun lang at dumiretso na ako sa kusina. Hindi ko na kailangan pang magpaliwanag, there is nothing to explain. Just a simple answer to a simple question is enough.

"bakit merong alak dito?" lumingon ako sa pinto ng kusina upang makita ang nakataas nitong kilay.

"Unexpected visitor last night."

"who?"

"just a mere acquaintance." di ko na narinig pa ang sunod niyang sinabi pero sigurado akong tinatanong niya ang pangalan ng aking bisita.

Hindi ko pa man din nailalapag ang baso sa lamesa ay nahulog na ito mula sa aking kamay. Making a loud crash echoes the house.

Hindi pa nakakaalis si woldart!

Mariin kong ipinikit ang aking mata bago mabilis na hinablot ang puting sobre sa lamesa, at bago pa man ako maabutan ni Shin ay agad ko itong nilagay sa aking bulsa.

"what happened?!" bungad nito sa pinto.

"n-nadulas lang sa aking kamay" bakit ba ako kinakabahan?! I tried to fake a smile ngunit lalo lang kumunot ang noo ng aking kasama kaya tumalikod na lang ako para hanapin ang walis.

Woldart is playing games with me! Well, what do you expect from a royal son. He is trained to use his mind... Twisted mind. Magaling si Cello Woldart sa magpaikot ng kahit na sinong tao at pasunurin ito gamit ang kaniyang mapaglarong mga estratehiya pero sisiguraduhin kong hindi ako mahuhulog sa trap niya. A royal to a royal? Let's see...

"sora." muli akong napalingon ng marinig ang malamig na boses na iyon. Iba na ngayon ang mukha ni Shin, it looks dark and dangerous... Kitang kita sa kaniyang mga mata ang pagkaseryoso nito at yun ang hindi ko alam ang dahilan.

Sinulyapan ko ang aking paligid upang tignan kung may kahina hinala ba pero wala. I again looked at his grim face.

"w-why?"