Kisha dashte me t'marr e me t'perqafu aq forte sa krejt pjeste e tua te thyera me u bashku. Me t'pa edhe ni here para se me t'percjelle ne ate rruge te harreses, me t'tregu qe hala te du, me provu ndoshta ma kthen dashnin heren tjeter..
Ose me t'lon me shku, me t'msu qysh osht dikush me t'mungu. Me pa ne andrra ate qka jeta s'ta falte, qysh une jom lut dikur per ty, tash ti me u lut me m'pas afer sonte. Me te tregu qe ferr s' ka veq mbas prekjes t'vdekjes, po edhe ne pamundesi me i marr vesh mendimet, ndjenjat, t'verteten. Por kto veprime po na flasin n'vesh, qdo here duke na zhvesh prej deshires bashke me qene.
E un vazhdoje me jetu ne kete bote t'shemtume, t'lendume te dikujt qe per mu s'mendon, e sado qe mundohna me pas afer me prek, me puth, me dasht, prape koha s'na bashkon..
Ah, dashni pse po me helmon?
