the heartbreaker

7 (his past)

February 9, 2016 Tuesday day 3

"jhasper? what a stupid name for a stupid guy." i said and smirk at him.

"well yeah, oo nalang." saka siya sumubo.

after namin kumain ay umupo muna kami sa long sofa at nasa magkabilang dulo kami.

habang nanonood kami ay pasulyap sulyap ako sa kanya. ewan ko nga kung bakit eh.

tsk im getting weirder and weirder.

"yunai," i flinch when he called me.

that's not my name.

thats what i wanted to say to him but i just keep my mouth shut.

"yeah? inaantok ka na? bumalik ka na sa dorm mo." sabi ko at tumingin sa kanya, nakita ko siyang humihikab with teared eyes.

inaantok na nga.

"hatid mo ko sa bahay ko." sabi niya.

"tsk fine." tumayo ako at sumunod naman siya sakin palabas ng dorm ko at binuksan ko yung pinto ng sa kanya.

"pasok ka muna." sabi niya pero umiling lang ako.

"wag na. tutulog na din ako eh."

"ganun ba, sige. *yawn*. good night yunai." at sinara na niya yung pinto.

*sigh*

bumalik na ako sa dorm ko at tinignan ang paligid.

ganun parin naman ang itsura nito ah. wala namang nawala eh.

pero bakit feeling ko may kulang?

nakaupo ako sa bench at nagbabasa para sa quiz namin mamaya sa science.

napakmot nalang ako sa ulo.

bakit ba ang hirap ng science?
"nag aaral ka parin hanggang ngayon?" sabi niya at tumabi sakin.

"cant you state the obvious?"

"haha ikaw na nga yan! its good that your back to your old self." he said and pat my head.

"good to be back at my oldself? bakit may kakaiba ba sakin?" takang tanong ko pero ngumiti lang siya at tumingin sa harap namin, kung saan naglalaro ang mga basketball players.

"these past few days, i noticed that you became pale and silent. nagtaka ako dahil una, maalaga ka sa katawan mo. and second, mdaldal ka kaya sobra akong nagtaka."

"hoy teka! ako madaldal? kailan pa?"

"madaldal ka kaya! tanungin mo pa mga kaklase natin."

madaldal ba talaga ako?

"oh tapos? so lagi mo pala akong inoobserbahan?"

sabi ko at nagsmirk ako sa kanya pero napaiwas lang siya ng tingin.

"hindi kaya. napansin ko lang. saka, kapag kinakausap mo ko, lagi kang nakangite, pero nung isang araw, tumango ka lang sakin at umiwas ng tingin. may problema ba?"

ako naman ang napaiwas ng tingin.

i cant tell him. baka mag alala siya.

"w-wala to haha. may sinasaulo kasi ako kaya tumahimik ako. saka normal lang na maging tahimik ang isang tao. tara na, nandyan na si maam." aya ko at pumasok na kami sa classroom.

bakit parin to bumabalik sakin?

tsk. pumunta ako ng kusina para uminom ng makita ko yung lamesa.