İlk gün..

21 4 7
                                    


Hızla evden çıkmış bir yandan yürürken bir yandan da kızlara telefonda mesaj olarak cevap vermeye çalışıyordum.. 

Aradan geçen 3 ay boyunca iki güne bir görüştüğümüz halde özlemiştik birbirimizi.. 

Adımlarımı daha da hızlandırdım. Bir an önce okula varmak istiyordum artık.. 

Durağa geldiğimde otobüsün de gelmesi gülümsetmişti beni.. El kartımı gösterip boş bir yere oturmuştum. Az ilerideki rampa kafa diye adlandırılan topluluk sesli bir şekilde gülmeye başlamışlardı. Aldırmamıştım ama daha da hararetli gülmeye başladıklarında kulaklığımı çantamdan çıkarıp 'Bewajah' en sevdiğim müziği son sese verdim.. 

Okula vardığımda Cemre ve Dila koşa koşa yanıma gelmiş tabiri caizse hayvan gibi sarılmışlardı. Bir an neye uğradığımı şaşırmıştım..

''Yavaş olun kızım ya!'' şakayla karışık kızmamı sadece kahkahalarıyla cevapladılar..

''Neler oluyor Eda bir bilsen?'' merakla Dilaya baktım..

''Neler?'' deyip gülmüştüm..

''Bir kolejle karma olacakmışız ve ayrılmamız an meselesi.'' yüzüm bir anda solmuştu. Ne diyordu bu kız?!

''Dila saçmalama istersen!'' yüzü ise dediklerini onaylıyordu..

Konuşmak için ağzımı açtığımda müdürün sesiyle geri kapamak zorunda  kalmıştım..

''Herkes toplansın!'' hiç kimse ne olacağını bilmeden müdürün dediği yere toplanmıştık.

''Bu sene hiçbir yerde yapılmayan bir şeyi gerçekleştireceğiz arkadaşlar. Okulumuz Okyanus Kolejiyle karma yapacak ve böylelikle eğitim kalitemizin yükselmesi sizler açısından da iyi olacağını umuyoruz. Her sınıfta 10 kişi gidecek 10 kişi gelecek şekilde ayarladık. Gidecek olanların isimleri giriş kapısına listeler asılacak ordan bakarsınız. İsimlerini görenler konferans salonuna insin lütfen. İstiklal marşı için Meral Hocamızı buraya davet ediyorum..'' konuşmasını bitirince herkesden itiraz sesleri yükselmeye başlamıştı.. 

''Arkadaşlar sessizlik lütfen. İstiklal Marşını okuyacağız. Rahat! Hazır ol!'' dedikten sonra İstiklal Marşıyla birlikte söylemeye başlamıştık

Bittiğinde herkes dağılmaya başlamıştı ama hepsinin neşesi kaçmıştı..

''Hadi gelin listeye bakalım.'' Cemreye kafamızı onaylar şekilde salladık ve o tarafa yürüdük..

Baktığımızda çok şükür ki ismimiz yoktu.. İçimize çöken öküz kalkmıştı.

Birbirimize sıkı sıkıya sarıldığımızda neşemiz yerine gelmişti.

İlerideki çimenliklere oturduk ve sohbetimize başladık..


NOT: arkadaşlar ilk hikayem ve daha yeni yazmaya başladım :) lütfen desteğinizi ve oylarınızı eksik etmeyin :) 




Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 10, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARMA LİSEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin